Γαλλία: Το πρόβλημα είναι τελικά ο Μακρόν – Μοιάζει όλο και πιο πολύ στον… Ελ Σιντ, καμία κυβέρνηση δεν έχει τύχη στο Παρίσι
Λίγες εβδομάδες μετά το αίτημα του Γάλλου πρωθυπουργού Φρανσουά Μπαϊρού για ψήφο εμπιστοσύνης, ώστε να περάσει μέτρα λιτότητας ύψους 44 δις ευρώ, η κυβέρνησή του κατέρρευσε, αφού η πρόταση δεν πέρασε από την γαλλική Βουλή. Το γεγονός δεν προκάλεσε ιδιαίτερη έκπληξη. Η Γαλλία αν και αντιμετωπίζει σημαντικό πρόβλημα χρέους, καλείται να διαχειριστεί και μία βαθιά πολιτική κρίση, ενώ ο Γάλλος πρόεδρος Εμμάνουελ Μακρόν εμφανίζεται όλο και πιο ανίσχυρος θυμίζοντάς όλο και περισσότερο τον θρύλο του Ελ Σιντ.
Ο Ελ Σιντ (1043-1099) Καστιλιανός ηγέτης, ηγήθηκε στον αγώνα των χριστιανών για την ανακατάληψη της Ιβηρικής χερσονήσου από τα ισλαμικά χαλιφάτα (Reconquista). Σύμφωνα με τον θρύλο, μετά τον θάνατό του, με την περιοχή να απειλείται από το Ισλάμ, παρουσιάστηκε από τους συντρόφους του ως ζωντανός που ηγούνταν του στρατού, προκειμένου να διατηρηθεί το ηθικό των μονάδων.
Σήμερα ο Γάλλος πρόεδρος, αν και διατηρεί τη θέση του ως εξισορροπητικός παράγοντας επιμένοντας ότι θα παραμείνει πολιτικά “ζωντανός”, τουλάχιστον μέχρι το 2027, μετατρέπεται σε έναν αδύναμο πρόεδρο που “ψυχορραγεί”. Ο Φρανσουά Μπαϊρού είναι ο τέταρτος πρωθυπουργός που εγκαταλείπει το αξίωμα μέσα σε 2 χρόνια, το γαλλικό κοινοβούλιο είναι πλήρως διχασμένο και συχνά ο Γάλλος πρόεδρος αναγκάζεται να καταφύγει σε προεδρικά διατάγματα για να πάρει αποφάσεις (άρθρο 49.3 του Συντάγματος). Την ίδια στιγμή ο κόσμος είναι αγανακτισμένος και παραμένει στους δρόμους με σύνθημα «μπλοκάρετε τα πάντα». Πως έφτασε όμως η Γαλλία στο πολιτικό χάος;
Ο Εμανουέλ Μακρόν βρίσκεται στην προεδρεία της Γαλλίας από το 2017 κερδίζοντας τις εκλογές με την υπόσχεση να υπερβεί τους “φραγμούς” της αριστεράς και της δεξιάς. Από το πρώτο όμως διάστημα αντιμετώπισε ζητήματα με πρώτη δοκιμασία να αποτελεί το κίνημα των Κίτρινων Γιλέκων που ξέσπασε στα τέλη του 2018 με αφορμή την αύξηση των τιμών των καυσίμων. Παρά την επανεκλογή του στις προεδρικές εκλογές του 2022, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών του 2024 αποτέλεσε πανωλεθρία για το κόμμα του το οποίο πέτυχε ποσοστό μόλις 14.6%, χάνοντας με διαφορά σχεδόν 17 μονάδων από το εθνικιστικό κόμμα της Λεπέν και διατηρώντας τη δεύτερη θέση με διαφορά μικρότερη της μιας μονάδας από το σοσιαλδημοκρατικό κόμμα.
Ο Γάλλος πρόεδρος προσέφυγε άμεσα σε πρόωρες βουλευτικές εκλογές το αποτέλεσμα των οποίων οδήγησε σε πρωτοφανές αδιέξοδο την πολιτική της χώρας. Το αριστερό μέτωπο, που αποτελείται από συνασπισμό κομμάτων κέρδισε 180 έδρες, με την κεντρώα ένωση του Μακρόν να ακολουθεί με 159 έδρες. Το ακροδεξιό κόμμα της Λεπέν συγκέντρωσε 142 έδρες και η κεντροδεξιά 39. Κανένα κόμμα δεν πέτυχε αυτοδυναμία και μέχρι σήμερα δεν είναι διατεθειμένο να συνεργαστεί με τις υπόλοιπες δυνάμεις. Τα δύο ισχυρά κόμματα τις αντιπολίτευσης παραλύουν συνεχώς τις κινήσεις του Μακρόν και της κυβέρνησης με τελευταία πράξη μέχρι σήμερα την άρνηση της ψήφου εμπιστοσύνης που ζήτησε ο Φρανσουά Μπαϊρού και την εξώθησή του σε παραίτηση. Ο προϋπολογισμός που επεδίωξε να περάσει αφορούσε σε περικοπές, πάγωμα κοινωνικών και κρατικών δαπανών και κατάργηση δύο εθνικών εορτών: της Δευτέρας του Πάσχα και της 8ης Μαΐου, ημέρα της νίκης των λαών στον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Μετά την παραίτηση Μπαϊρού, ο Εμανουέλ Μακρόν επέλεξε τον μέχρι τώρα Γάλλο υπουργό των Ενόπλων Δυνάμεων Σεμπαστιάν Λεκορνί ως νέο πρωθυπουργό. Ωστόσο θα είναι τεράστια πρόκληση για τον 39χρονο πρωθυπουργό να ανατρέψει την πολιτική αστάθεια αφού δεν φαίνεται να έχει την στήριξη των άλλων δύο πολιτικών κομμάτων, θα πρέπει να επιβάλει τα μέτρα λιτότητας, ενώ η γαλλική κοινωνία συνεχίζει να βράζει με τους Γάλλους διαδηλωτές να ανανεώνουν το ραντεβού τους στους δρόμους για τις 18 του μήνα. Δεν αποκλείεται λοιπόν ο Λεκόρνι να βρεθεί σύντομα στη μεγάλη πλέον λίστα των Γάλλων πρωθυπουργών που δεν καταφέρνουν να μακροημερεύσουν. Άλλωστε με το κεντρώο κόμμα του Γάλλου προέδρου να συρρικνώνεται συνεχώς είναι αρκετά δύσκολο να επιτευχθούν συναινέσεις.
Ο Εθνικός Συναγερμός ζητά νέες πρόωρες βουλευτικές εκλογές οι οποίες αν γίνουν αναμένεται να συρρικνώσουν περαιτέρω την ισχύ του κεντρώου κόμματος του Μακρόν που εμφανίζεται τρίτο στις δημοσκοπήσεις, ενώ η αριστερά θέτει ζήτημα παραίτησης του προέδρου. Ο λόγος που η ακροδεξιά αν και προηγείται σε όλες τις σφυγμομετρήσεις δεν επιθυμεί πρόωρες προεδρικές εκλογές είναι ότι στη Μαρίν Λεπέν έχει στερηθεί για πέντε χρόνια το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, λόγω υπεξαίρεσης Ευρωπαϊκών πόρων όσο ήταν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αν και η ίδια έχει ασκήσει έφεση, η ετυμηγορία αναμένεται να εκδοθεί το 2026 και μέχρι τότε δεν μπορεί να διεκδικήσει την προεδρεία της Γαλλίας.
Επομένως, αν και κανένα κόμμα δεν μπορεί να εξαναγκάσει τον Μακρόν σε παραίτηση από την θέση του -η πρόταση δυσπιστίας αποτελεί εξαιρετικά σύνθετη διαδικασία στη Γαλλία και θα ήταν σχεδόν καταδικασμένη να αποτύχει ακόμα και με τους υπάρχοντες συσχετισμούς- ο Γάλλος πρόεδρος είναι ξεκάθαρα απομονωμένος και δεν αποκλείεται να υποκύψει τελικά σε κάποιο από τα δύο αιτήματα της αντιπολίτευσης.
Μία άλλη εν δυνάμει λύση αν αποτύχει και η κυβέρνηση Λεκόρνι θα ήταν ο διορισμός κάποιου πρωθυπουργού που να προέρχεται από την αριστερά ή από την ακροδεξιά αλλά και αυτή η επιλογή θα ζημίωνε την ήδη αρνητική εικόνα του Γάλλου προέδρου. Όλα δείχνουν ότι το τέλος της εποχής του Μακρόν είναι ήδη εδώ, αφού οποιαδήποτε κίνηση θα έχει μόνο κόστος και ακόμα δεν έχουν εφαρμοστεί οι απαραίτητες για τη γαλλική οικονομία πολιτικές λιτότητας.
Επιμέλεια: Παναγιώτης Παπαδιόχος
Διαβάστε επίσης:
Eurovision 2026: Η Ιρλανδία δεν θα συμμετάσχει αν το Ισραήλ λάβει μέρος στον διαγωνισμό
H Τουρκία κατέθεσε αίτημα ένταξης στο πρόγραμμα SAFE της ΕΕ
