ΚΚΕ: Η στάση του απέναντι στην αναδιάταξη του πολιτικού συστήματος στην πορεία προς το 22ο Συνέδριο
Ο προσυνεδριακός διάλογος του ΚΚΕ για το επικείμενο 22ο Συνέδριο μόλις ξεκίνησε, μετά και τη δημοσίευση των Θέσεων της Κ.Ε. στον «Ριζοσπάστη» του Σαββατοκύριακου.
Στο τρίτο κεφάλαιο οι Θέσεις σκιαγραφούν το σημερινό αστικό πολιτικό τοπίο και προσπαθούν να εντοπίσουν προς τα πού κλίνει η αναδιάταξη του σκηνικού. Παρά την υποχώρηση των κομμάτων της σοσιαλδημοκρατίας, αναφέρει το ΚΚΕ, η σοσιαλδημοκρατία είναι ριζωμένη σε εργατικά και λαϊκά τμήματα της κοινωνίας και αναζητεί πολιτική έκφραση.
Βλέπει να αυξάνεται η δυσαρέσκεια έναντι της κυβέρνησης, αλλά αφενός θεωρεί ότι αυτή έχει ρηχά πολιτικά χαρακτηριστικά και δεν συνιστά «συνολική αμφισβήτηση του καπιταλιστικού συστήματος» – άρα παραμένει αρνητικός ο συσχετισμός δυνάμεων και αποδεικνύεται ότι «η ανάπτυξη της ταξικής πάλης είναι πίσω από τις ανάγκες της περιόδου» –, αφετέρου ενίοτε εκτρέπεται σε μια προσπάθεια για έναν «αντισυστημικό πόλο» με τη στήριξη επιχειρηματικών συμφερόντων.
Μεταξύ άλλων σημειώνεται ότι:
● «Προς το παρόν, σημαντικά τμήματα της αστικής τάξης συνεχίζουν να στηρίζουν την κυβέρνηση της Ν.Δ. ως καλύτερο διαχειριστή των συμφερόντων του κεφαλαίου», παρά επιμέρους διαφωνίες ως προς τις προτεραιότητες σε «αναπτυξιακούς σχεδιασμούς».
● Στα κόμματα της «σοσιαλδημοκρατίας» το τοπίο εμφανίζεται προβληματικό, καθώς κανένα από αυτά τα κόμματα δεν καταφέρνει να αναδειχθεί σε εναλλακτική λύση για το αστικό πολιτικό σύστημα. Επισημαίνονται καταρχάς η «τάση συρρίκνωσης του ΣΥΡΙΖΑ και των δυνάμεων που προέρχονται από αυτόν, κυρίως της Νέας Αριστεράς» αλλά και «η μεγάλη δυσκολία του ΠΑΣΟΚ να αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη εναλλακτικής διακυβέρνησης». Από τη μία «ευρύτερα εργατικές και λαϊκές δυνάμεις που αποτελούσαν παραδοσιακή βάση της σοσιαλδημοκρατίας εμφανίζονται δυσαρεστημένες και απογοητευμένες, προδομένες». Από την άλλη, «εκφράζεται η επιφύλαξη από τη σκοπιά ισχυρών τμημάτων της αστικής τάξης να στηρίξουν αποφασιστικά δυνάμεις που τις θεωρούν φθαρμένες και σε μεγάλο βαθμό αναξιόπιστες ως εναλλακτική κυβερνητική λύση».
● «Σε αυτό το πλαίσιο, μέσα στις διεργασίες που συντελούνται, “τρέχουν” και διάφορα σενάρια για ανασύνθεση του ευρύτερου σοσιαλδημοκρατικού χώρου, του ρόλου που μπορούν να παίξουν διάφορες προσωπικότητες (όπως π.χ. ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Αλ. Τσίπρας) ή ακόμα και συγκρότησης νέων πολιτικών φορέων».
● Τα παραπάνω δεν σημαίνουν, λένε οι Θέσεις, ότι «το “σοσιαλδημοκρατικό” και “ρεφορμιστικό” ρεύμα έχει συρρικνωθεί», αντιθέτως διατηρεί ακόμα «σημαντικά ερείσματα στο συνδικαλιστικό κίνημα της εργατικής τάξης αλλά και σε αρκετούς φορείς μεσαίων στρωμάτων», επομένως «παραμένει το ενδεχόμενο διαμόρφωσης ενός μαζικού ρεφορμιστικού ρεύματος στο άμεσο χρονικό διάστημα».
● «Διαμορφώνεται με την άμεση και έμμεση στήριξη τμημάτων του κεφαλαίου ένας ψευδεπίγραφος “αντισυστημικός πόλος” μέσα στο πολιτικό σύστημα. Σε αυτήν τη γραμμή κινούνται το κόμμα της Πλεύσης Ελευθερίας της Ζ. Κωνσταντοπούλου, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο Κίνημα Δημοκρατίας του Στ. Κασσελάκη, το εθνικιστικό κόμμα Ελληνική Λύση του Βελόπουλου κ.ά.» και η προσπάθεια αυτή έχει την άμεση στήριξη αστικών ΜΜΕ ιδιοκτησίας μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων. Πλευρά αυτής της προσπάθειας αποτελεί και η αξιοποίηση των συγκλονιστικά μεγάλων μαζικών κινητοποιήσεων για το έγκλημα στα Τέμπη στη συγκρότηση ενός τέτοιου πόλου.
Απέναντι σε όλα αυτά το ΚΚΕ «αναδεικνύει ότι πραγματικός αντισυστημισμός είναι η αμφισβήτηση και αντιπαράθεση με το καπιταλιστικό σύστημα, το αστικό κράτος, το αστικό πολιτικό σύστημα στο σύνολό του και όχι η υπεράσπιση των αστικών θεσμών, της Δικαιοσύνης και του Συντάγματος».
Διαβάστε επίσης:
Γαλλία: Ο Λεκορνί φεύγει, ο Μακρόν μένει μόνος – Πολιτική ασφυξία και αδιέξοδο στο Παρίσι
Αυξημένες πιθανότητες συμφωνίας για τη Γάζα
