Χαρίτσης για τις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού: «Δεν είναι ιστορική στιγμή, είναι ιστορική κοροϊδία»
Ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς, Αλέξης Χαρίτσης, με ανάρτησή του, απάντησε στις ανακοινώσεις του πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη καταγγέλλοντας «αναξιοπρέπεια, εξαπάτηση και ευτελισμό» στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σχολιάζοντας συνολικά την κυβερνητική πολιτική.
Στο σχόλιό του κατηγορεί την κυβέρνηση για αναξιοπρέπεια, εξαπάτηση και ευτελισμό στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, ενώ αναφέρεται συνολικά σε ζητήματα κοινωνικής πολιτικής, δημοκρατίας και ανθρωπισμού.
Η ανάρτηση του Αλέξη Χαρίτση:
«Καλημέρα σε όλες και όλους.
Αυτές είναι οι σημειώσεις μου για την εβδομάδα που πέρασε.
1. Αναξιοπρέπεια και «ιστορική» κοροϊδία
Αυτό που συμβαίνει στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης είναι ο ορισμός της αναξιοπρέπειας.
Η κυβέρνηση παρέκαμψε το Σύνταγμα, διαφήμισε ότι η χώρα θα γέμιζε με παγκόσμιας κλάσης πανεπιστήμια, αυτά δεν ήρθαν ποτέ και στο τέλος με διαδικασίες-εξπρές δίνει άδεια λειτουργίας σε 4 κολλέγια να ανοίξουν μεθαύριο ως πανεπιστήμια.
Μπείτε στα site τους. Με 10.500 ευρώ ετήσια δίδακτρα γίνεσαι δικηγόρος, με 22.000 γιατρός.
Πρόγραμμα σπουδών δεν έχουν καταθέσει αλλά το ακαδημαϊκό προσωπικό έχει κριθεί «επαρκές» για να αδειοδοτηθούν.
Ενώ ο τ. Γενικός Γραμματέας Ανώτατης Εκπαίδευσης, κ. Ζώρας, με καθοριστική συμμετοχή στη σύνταξη του Νόμου που καθορίζει το πλαίσιο ίδρυσης και λειτουργίας τους, μεταπηδά σε θέση Πρύτανη σε ένα από τα νέα «πανεπιστήμια».
Όσο κι αν προσπαθούν να αντιστρέψουν την πραγματικότητα μιλώντας για «ιστορική στιγμή», είναι σαφές ότι πρόκειται για τον ορισμό της κοροϊδίας, της εξαπάτησης και εντέλει του ευτελισμού στον χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης.
Αν η κυβέρνηση επένδυε στα δημόσια πανεπιστήμια το 1% της ενέργειας που έχει αφιερώσει στο να ιδρυθούν 4 ιδιωτικά «πανεπιστήμια», η χώρα δεν θα ήταν σε αυτό το χάλι.
Δεκάδες χιλιάδες νέοι άνθρωποι ψάχνουν ένα διαμέρισμα για να σπουδάσουν, αναζητούν δουλειές του ποδαριού για να τα βγάλουν πέρα, 875 πανεπιστημιακοί υπογράφουν επιστολή διαμαρτυρίας για το αίσχος του Trust your Stars στον τομέα της έρευνας.
Καθαρές κουβέντες: τα ιδιωτικά «πανεπιστήμια» πρέπει να κλείσουν.
2. Αξιοπρέπεια και ανθρωπισμός
Η απόφαση της Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου να μην προσφέρει την αιγίδα της σε ένα διεθνές επιστημονικό συνέδριο που συμμετέχουν ερευνητές από το πανεπιστήμιο Ariel, το οποίο λειτουργεί σε κατεχόμενο έδαφος, είναι πράξη αξιοπρέπειας και ανθρωπισμού.
Και δείχνει ότι η λογική των κυρώσεων κατακτά έδαφος. Η διεθνής απομόνωση του Ισραήλ είναι ο μόνος δρόμος, έστω και τώρα, να μπει φραγμός στο έγκλημα στη Γάζα.
Ζήτησα, την Πέμπτη, από τον Πρωθυπουργό να πάρει σαφή θέση στήριξης της Ορθόδοξης Εκκλησίας του Αγίου Πορφυρίου που στεγάζει στη Γάζα πρόσφυγες και θύματα της γενοκτονικής πολιτικής του Ισραήλ.
Η σιωπή του με υποχρεώνει να επαναλάβω το εξής: «Μεγάλα, κούφια λόγια για την Ορθοδοξία σε τελετές και παρελάσεις. Σιωπή όταν πρέπει να υπερασπιστούν μια Εκκλησία που κρατά ψηλά τη σημαία του ανθρωπισμού και της ισότητας. Γιατί για τον κ. Μητσοτάκη μοναδικό μέλημα είναι να μην δυσαρεστηθεί ο φίλος του, ο εγκληματίας πολέμου Μπενιαμίν Νετανιάχου».
Διαβάστε επίσης:
Χρηστίδης: «ΝΔ και Μητσοτάκης θα μείνουν στην ιστορία ως η κυβέρνηση του 13ωρου»
3. Η μεγάλη φυγή
Την άλλη βδομάδα ξεκινάνε τα σχολεία.
Η είδηση: κάθε χρόνο κλείνουν 700 και έχουμε 110.000 μαθητές δημοτικού λιγότερους από το 2018.
Είναι μια μεγάλη επιτυχία για το «υπουργείο Οικογένειας» της Νέας Δημοκρατίας.
Το δημογραφικό στη χώρα μας γίνεται αντικείμενο χυδαίας εκμετάλλευσης από τη Δεξιά.
Η ακροδεξιά της πτέρυγα μπλοκάρει την ανανέωση του πληθυσμού μέσα από τη σκλήρυνση των μέτρων κατά των μεταναστών (παρένθεση: ας μη βιαστεί ο κύριος Πλεύρης να στείλει συγχαρητήριο μήνυμα στην Εθνική μας ομάδα μπάσκετ).
Η «φιλελεύθερη» πτέρυγα προβάλλει πλαστά στοιχεία για να μας πείσει ότι οι Έλληνες επιστρέφουν από το εξωτερικό. Και το υπουργείο Εργασίας νομοθετεί τη 13ωρη εργασία και αντιμετωπίζει τους εργαζόμενους σαν σύγχρονους σκλάβους στο παιχνίδι της καπιταλιστικής κερδοφορίας των λίγων.
Οι άνθρωποι της γενιάς μου δεν προλαβαίνουν να πάρουν ανάσα.
Και όσο δεν μπορούν να αναπνεύσουν, όσο δεν μπορούν να βρουν ένα σπίτι της προκοπής, όσο νιώθουν σε κάθε τους βήμα ότι είναι μόνοι τους απέναντι σε ένα εχθρικό κράτος, τόσο θα φεύγουν από τη χώρα.
Γιατί η μείωση του παιδικού πληθυσμού -πέραν όλων των άλλων- οφείλεται και εκεί: οι γονείς και τα παιδιά τους φεύγουν.
4. Η νέα ΕΡΕ
Ενώστε τις κουκίδες:
Υποκλοπές και σχέδιο χειραγώγησης ανεξάρτητων αρχών· σκάνδαλο ΟΠΕΚΕΠΕ· απευθείας αναθέσεις δισεκατομμυρίων ευρώ· κρατική προστασία σε υπουργούς που εμπλέκονται στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ· αμνήστευση των υπουργών για το έγκλημα στα Τέμπη· ανοχή στην ασυδοσία των καρτέλ και των ολιγοπωλίων στην ενέργεια και στα σούπερ μάρκετ.
Και ταυτόχρονα, νομοσχέδιο που τιμωρεί -ακόμα και με απόλυση- τους δημοσίους υπαλλήλους που δεν πειθαρχούν στην ασυδοσία της Δεξιάς· υπουργός που ανακοινώνει ότι οι ΜΚΟ που δεν συμφωνούν μαζί του είναι «ύποπτες»· · συκοφάντηση των εργαζομένων σε κέντρο υγείας -στην Αίγινα- που είναι υποστελεχωμένο· αρχειοθέτηση καταγγελιών -όπως στο νοσοκομείο Χατζηκώστα στα Γιάννενα- για αδιαφανείς αναθέσεις εκατομμυρίων ευρώ.
Η Νέα Δημοκρατία θεωρεί ότι το κράτος είναι τσιφλίκι της.
Και προσπαθεί να διατηρεί έλεγχο με τον τρόπο που ξέρει: την καταστολή, τη συκοφαντία, την ιδεολογική τρομοκρατία σε κάθε επίπεδο.
Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο: ή η ατζέντα της Νέας ΕΡΕ ή η δική μας.
Της Αριστεράς.
Νεκτάριος Σαντορινιός
Το μεταφορικό ισοδύναμο δεν ήταν μια τυπική διαχειριστική ρύθμιση. Ήταν μια τομή.
Τομή ταγμένη σε ένα όραμα, που αποτελούσε μετουσίωση της ξεχασμένης νησιωτικότητας: την αναζωογόνηση των νησιών μας, την ισονομία των νησιωτών με τους πολίτες όλης της χώρας.
Οι τομές δεν έρχονται από τον ουρανό. Σχεδιάζονται και υλοποιούνται από ανθρώπους με όραμα, νοιάξιμο και πίστη στις αρχές της αριστεράς.
Ο Νεκτάριος.
Είναι το όνομα που ακούς σε κάθε νησί που βρίσκεσαι.
Γιατί όλοι αναγνωρίζουν ότι ο χαμογελαστός σύντροφος μας, ένα από τα καλύτερα παιδιά της ελληνικής Αριστεράς, κατάφερε να ανοίξει θαλάσσιους δρόμους εκεί που όλοι οι άλλοι έβλεπαν αδιέξοδα.
Νιώθω περήφανος που δούλεψα μαζί του.
Νιώθω συγκινημένος που το λιμάνι της Σύμης θα έχει για πάντα το όνομα του.
