CNN: H καταστολή του Τραμπ στην Ουάσιγκτον είναι ένα πολιτικό θέατρο, που θα μπορούσε να πάρει πολύ πιο σκοτεινή τροπή
Κατά τη δεύτερη θητεία του, ο Ντόναλντ Τραμπ δείχνει μια σαφή μετατόπιση από την απλή υπερβολική ρητορική της πρώτης θητείας σε ενεργητικές παρεμβάσεις που διαμορφώνουν το πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον που περιγράφει.
Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το CNN, η πρόσφατη απόφασή του να αναλάβει τον έλεγχο της αστυνομίας της Ουάσιγκτον, κηρύσσοντας «έκτακτη ανάγκη» και αναπτύσσοντας στρατεύματα της Εθνοφρουράς, βασίστηκε σε μια δραματική περιγραφή της πόλης ως εστίας ανεξέλεγκτης βίας, συμμοριών και ανομίας.
Ο ίδιος περιέγραψε την πρωτεύουσα με εξαιρετικά δραματικούς όρους:
«Η πρωτεύουσα της χώρας μας έχει καταληφθεί από βίαιες συμμορίες και αιμοδιψείς εγκληματίες, περιφερόμενες ομάδες άγριας νεολαίας, μαστουρωμένους τρελούς και άστεγους ανθρώπους», δήλωσε σε συνέντευξη Τύπου στον Λευκό Οίκο.
Η εικόνα που παρουσίασε έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα στοιχεία που δείχνουν πτώση στις ανθρωποκτονίες, στις ένοπλες ληστείες και στις κλοπές αυτοκινήτων τα τελευταία δύο χρόνια.
Η δήμαρχος Μιούριελ Μπάουζερ αντέδρασε τονίζοντας ότι η βία βρίσκεται «σε χαμηλό 30 ετών» και ότι η κήρυξη έκτακτης ανάγκης πρέπει να γίνεται μόνο όταν «υπάρχει έξαρση εγκληματικότητας που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με τα διαθέσιμα εργαλεία».
Η δήμαρχος Μπάουζερ διατήρησε ήπιο τόνο, συμμορφώθηκε προσωρινά με την ομοσπονδιακή ανάληψη εξουσίας, αλλά τη χαρακτήρισε «ανησυχητική και άνευ προηγουμένου».
Το μοτίβο της «έκτακτης ανάγκης»
Η κίνηση αυτή δεν είναι μεμονωμένη. Εντάσσεται σε ένα ευρύτερο μοτίβο συστηματικής χρήσης του θεσμού της «έκτακτης ανάγκης» για την παράκαμψη θεσμικών περιορισμών και την ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης θητείας του, ο Τραμπ έχει κηρύξει εθνικές καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για την οικονομία, την ενέργεια και τα σύνορα, ακόμη κι όταν δεν υπήρχαν αντικειμενικές συνθήκες κρίσης.
Με αυτόν τον τρόπο, αποκτά πρόσβαση σε εξουσίες που παρακάμπτουν το Κογκρέσο και τη συνήθη δημοκρατική διαδικασία, δημιουργώντας επικίνδυνα προηγούμενα για το μέλλον.
Η στρατιωτικοποίηση της εσωτερικής πολιτικής που ακολουθεί ο Τραμπ αποτελεί κεντρικό στοιχείο αυτής της στρατηγικής. Η χρήση στρατιωτικών δυνάμεων σε αστυνομικούς ρόλους θυμίζει πρακτικές αυταρχικών καθεστώτων, όπου η παρουσία στρατού στους δρόμους της πρωτεύουσας σηματοδοτεί τη συγκέντρωση εξουσίας στα χέρια του ηγέτη. Προηγούμενες ενέργειες, όπως η αποστολή χιλιάδων στρατιωτών στα σύνορα με το Μεξικό και η ανάπτυξη Πεζοναυτών στο Λος Άντζελες, προϊδεάζουν για το ότι η Ουάσιγκτον μπορεί να είναι άλλη μία «δοκιμή» για πιο εκτεταμένες και μόνιμες παρεμβάσεις.
Θεσμικοί κίνδυνοι
Πέρα από την ουσία, η κίνηση αυτή έχει σαφή επικοινωνιακή διάσταση. Δηλώσεις όπως ότι οι αστυνομικοί «μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν» τροφοδοτούν το συντηρητικό ακροατήριο και προσφέρουν υλικό στα φιλικά προς τον Τραμπ μέσα ενημέρωσης, δημιουργώντας ένα περιβάλλον στο οποίο η αντίθεση στην πολιτική του παρουσιάζεται ως αδυναμία απέναντι στο έγκλημα. Παράλληλα, η χρονική συγκυρία της ανακοίνωσης αποσπά την προσοχή από δυσάρεστες εξελίξεις, όπως η κριτική που δέχεται η κυβέρνησή του για τη μη δημοσιοποίηση αρχείων που αφορούν τον Τζέφρι Έπσταϊν, τα οποία είχε υποσχεθεί προεκλογικά.
Η πολιτική αυτή κρύβει και θεσμικούς κινδύνους. Η συστηματική επίκληση «έκτακτης ανάγκης» χωρίς τεκμηριωμένη αιτία υπονομεύει τον διαχωρισμό εξουσιών και ανοίγει τον δρόμο για κατάχρηση προεδρικών αρμοδιοτήτων. Η κανονικοποίηση της παρουσίας στρατού για την τήρηση της τάξης μπορεί να αμβλύνει τις αντιστάσεις της κοινής γνώμης απέναντι σε μελλοντικές, πιο δραστικές αυταρχικές κινήσεις. Δηλώσεις τοπικών ηγετών, όπως της δημάρχου του Λος Άντζελες, που θεωρεί την πόλη της και την Ουάσιγκτον «δοκιμαστικές περιπτώσεις», ενισχύουν την ανησυχία ότι οι τωρινές ενέργειες δεν είναι παρά πρόβες για πιο μόνιμες μορφές ελέγχου.
Η κίνηση του Τραμπ, ακόμη κι αν αποδειχθεί προσωρινή και ακολουθήσει το παράδειγμα του Λος Άντζελες με γρήγορη απόσυρση στρατευμάτων, του προσφέρει πολιτικό κέρδος. Ενισχύει την εικόνα του ως «ισχυρού ηγέτη» που «δεν διστάζει να δράσει», παγιώνει την υποστήριξη της βάσης του και δημιουργεί ένα αφήγημα που μπορεί να αξιοποιηθεί σε επόμενες πολιτικές μάχες. Ωστόσο, η συνολική στρατηγική του, που βασίζεται στην κατασκευή κρίσεων και την εργαλειοποίηση του φόβου, έχει τη δυναμική να επηρεάσει μακροπρόθεσμα τη θεσμική ισορροπία και την ποιότητα της δημοκρατίας στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Η δήμαρχος του Λος Άντζελες, Κάρεν Μπας, που είχε αντιταχθεί στην ανάπτυξη στρατού στην πόλη της, προειδοποίησε:
«Πιστεύω τότε, όπως πιστεύω και τώρα, ότι το Λος Άντζελες ήταν μια δοκιμή. Νομίζω ότι και η Ουάσιγκτον είναι επίσης μια δοκιμή… Ο πρόεδρος μπορεί να πει ‘Θα πάρουμε την πόλη σας όποτε θέλουμε και μπορώ να χρησιμοποιήσω τα στρατεύματα όποτε θέλω’. Αυτό είναι κατάχρηση των στρατευμάτων μας και υπέρβαση των προεδρικών εξουσιών».
Διαβάστε επίσης:
Τέξας: Τρεις νεκροί από πυροβολισμούς σε πάρκινγκ καταστήματος στο Όστιν – Συνελήφθη ο δράστης
Ρωσία: Κατέρριψε 25 drones της Ουκρανίας τη νύχτα
