Γιατί χάλασε η σχέση Πούτιν – Τραμπ και τι διαφαίνεται για το μέλλον

4 ώρες πρίν

1 2 λεπτά ανάγνωσης

Η ρωσική εφημερίδα Moskovsky Komsomolets περιγράφει τη σημερινή κατάσταση των ρωσο-αμερικανικών σχέσεων ως δύο ατμομηχανές που κατευθύνονται με πλήρη ταχύτητα η μία προς την άλλη: από τη μία, η «ατμομηχανή Πούτιν» που συνεχίζει αμετανόητα τον πόλεμο στην Ουκρανία· από την άλλη, η «ατμομηχανή Τραμπ» που έχει αρχίσει να κλιμακώνει δραστικά την πίεση στη Ρωσία με τελεσίγραφα, κυρώσεις και στρατιωτικές κινήσεις.

Όπως αναφέρει σε ανάλυσή του το BBC, η ρητορική έχει σκληρύνει. Ο Τραμπ μιλά πλέον ανοιχτά για «αηδιαστικές» ρωσικές επιθέσεις, ενώ κάνει λόγο για «μπούρδες» από την πλευρά του Πούτιν. Πρόκειται για μια δραματική μετατόπιση από την αρχική θερμή υποδοχή που είχε η νέα προεδρία Τραμπ στη Μόσχα.

Πώς ξεκίνησε το «φλερτ»

Τις πρώτες εβδομάδες της δεύτερης προεδρικής θητείας του Τραμπ, υπήρξαν σοβαρές ενδείξεις προσέγγισης με τη Ρωσία:

ΗΠΑ και Ρωσία συμμάχησαν στον ΟΗΕ, καταψηφίζοντας από κοινού ευρωπαϊκό ψήφισμα κατά της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.

Ο Τραμπ ασκούσε πίεση στο Κίεβο, όχι στη Μόσχα, και επιτέθηκε φραστικά στους ευρωπαίους συμμάχους των ΗΠΑ.

Ρώσοι αναλυτές χαιρέτισαν την «αντικαθεστωτική» πολιτική των Τραμπιστών, θεωρώντας ότι διαλύουν την δυτική ενότητα.

Ενισχυτικά αυτής της θετικής δυναμικής ήταν οι τακτικές επισκέψεις του ειδικού απεσταλμένου του Τραμπ, Στιβ Γουίτκοφ, ο οποίος συναντούσε προσωπικά τον Πούτιν και μετέφερε προσωπικά μηνύματα. Ο Πούτιν του δώρισε ακόμα και πορτρέτο του Τραμπ, χειρονομία που έγινε δεκτή θερμά από την Ουάσινγκτον.

Όλα αυτά έδιναν την εντύπωση ότι η σχέση κινούνταν σε τροχιά συνεργασίας και πιθανού συμβιβασμού.

Η εμμονή Πούτιν για πόλεμο

Η αρνητική πορεία ξεκίνησε όταν έγινε σαφές ότι ο Πούτιν δεν είχε πρόθεση να σταματήσει τις εχθροπραξίες στην Ουκρανία. Παρά τη διπλωματική «κινητικότητα», η Ρωσία συνέχιζε αδιάκοπα τους βομβαρδισμούς, ενώ ο Πούτιν επέμεινε σε μαξιμαλιστικές απαιτήσεις:

Εδαφικά κέρδη

Ουδετερότητα της Ουκρανίας

Περιορισμό του μεγέθους των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων

Αυτή η σταθερή άρνηση να υποχωρήσει εξόργισε τον Τραμπ, που ήλπιζε σε μια πιο εύκολη «συμφωνία» με τη Μόσχα. Άρχισε να θέτει τελεσίγραφα (πρώτα 50 ημέρες, μετά 10), συνοδευόμενα από απειλές για κυρώσεις και τιμωρητικούς δασμούς, ακόμη και προς τρίτες χώρες όπως η Ινδία και η Κίνα.

Φοβάται ο Πούτιν τον Τραμπ;

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, αναλυτές εκτιμούν ότι ο Πούτιν δεν φοβάται τον Τραμπ.

Θεωρεί ότι:

-Ο Τραμπ αλλάζει συνεχώς θέσεις, πράγμα που τον καθιστά αναξιόπιστο διαπραγματευτή.

-Η αμερικανική εσωτερική πολιτική αστάθεια του επιτρέπει να παίζει «αναμονή» και να αποφεύγει συμβιβασμούς.

Ο ίδιος πιστεύει στον ιστορικό ρόλο της Ρωσίας και στη δική του αποστολή να «αποδείξει στη Δύση ότι η Ρωσία αξίζει σεβασμό».

Είναι αναπόφευκτη η σύγκρουση;

Η κατάσταση μοιάζει εκρηκτική. Όμως δεν είναι όλα χαμένα. Ο Τραμπ βλέπει ακόμα τον εαυτό του ως μεγάλο διαπραγματευτή και δεν έχει εγκαταλείψει τις προσπάθειες για μια συμφωνία:

Ο απεσταλμένος του, Στιβ Γουίτκοφ, επιστρέφει αυτή την εβδομάδα στη Μόσχα για νέο γύρο συνομιλιών.

Εικάζεται πως αυτή τη φορά θα φέρει προτάσεις συνεργασίας και οικονομικά ανταλλάγματα, αντί για σκέτη πίεση.

Ο ίδιος ο Τραμπ αναγνώρισε ότι η Ρωσία έχει καταφέρει να παρακάμπτει τις κυρώσεις, αφήνοντας υπονοούμενα για πιθανή αλλαγή τακτικής.

Από την εικόνα που σκιαγραφείται, μπορεί να φαίνεται ότι μια μετωπική σύγκρουση ανάμεσα στις «ατμομηχανές» Τραμπ και Πούτιν είναι αναπόφευκτη.

Όμως όχι απαραίτητα.

Σύμφωνα με Ρώσους ακαδημαϊκούς, ίσως παρουσιαστούν δελεαστικές προτάσεις συνεργασίας που θα ενεργοποιηθούν μόνο αν υπάρξει συμφωνία για την Ουκρανία.

Θα είναι αυτό αρκετό για να σταματήσει τον πόλεμο μετά από 3,5 χρόνια;

Δεν υπάρχει καμία εγγύηση.

Ο Πούτιν δεν έχει υποχωρήσει ούτε σε μία από τις βασικές του απαιτήσεις:

εδαφικά κέρδη,

ουδετερότητα της Ουκρανίας,

περιορισμό του στρατού της.