Ηττάται καθημερινά η Δύση από τους αναθεωρητές;
Η σύλληψη του Αζέρου στην Κρήτη για κατασκοπεία προς όφελος του Ιράν επαναφέρει στην επικαιρότητα τον τρόπο που επιλέγει η Τεχεράνη των Φρουρών της Επανάστασης να εμπλέκεται στην καθημερινότητα χωρών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. Στόχος η αναστάτωση σε κοινωνίες της Δύσης, με προτεραιότητα τις χώρες της Ε.Ε., στις οποίες διαβιώνουν μουσουλμάνοι.
Το σιιτικό Ιράν προσηλυτίζει σουνίτες δημιουργώντας θρησκευτική αντιπαράθεση σε χώρους όπου η συμβίωση διαφορετικών πολιτιστικών και θρησκευτικών κοινοτήτων εξελίσσεται με αρμονία και ανοχή.
Στη χώρα μας η Συνθήκη της Λωζάννης εξασφαλίζει αρμονία και σεβασμό στη διαφορετικότητα. Η υποχρεωτικότητα της Υπέρτατης Συνθήκης επιβάλλει στα συμβαλλόμενα μέρη να μεριμνούν για την αρμονική συμβίωση των σύνοικων στοιχείων με κύριο πεδίο ενδιαφέροντος την εκπαίδευση των μουσουλμάνων της Θράκης και των Ελληνορθόδοξων στην Κωνσταντινούπολη, την Ίμβρο και την Τένεδο.
Το 1991 ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με έμφαση επανέφερε στην πολιτική της χώρας την εφαρμογή ισονομίας και ισοπολιτείας. Η μεταπολιτευτική Ελλάδα, ξεπερνώντας προκαταλήψεις του παρελθόντος και στερεότυπα, προσαρμόστηκε στην ευρωπαϊκή της επιλογή.
● Μεταρρύθμισε το εκπαιδευτικό σύστημα.
● Με θετικές ρυθμίσεις διεύρυνε τις εκπαιδευτικές δυνατότητες και της μειονότητας και τη συμμετοχή στο εκπαιδευτικό πρόγραμμα όλων των βαθμίδων.
Στη Θράκη επιβεβαιώνεται η ισόνομη συμμετοχή εξασφαλίζοντας τη συνταγματική ισότητα όλων των πολιτών. Η επιτυχία στην καλή διακυβέρνηση της χώρας δεν διαταράχθηκε από τη σοβαρή διεθνή οικονομική κρίση ούτε από την πανδημία, που σε πολλές περιοχές της ευρύτερης γειτονιάς μας συσσώρευσε προβλήματα, κοινωνικές εντάσεις και βαθύτατα χάσματα.
Ένταση των προκλήσεων
Οι προκλήσεις, που μας περιβάλλουν, εντάθηκαν από τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς εναντίον του Ισραήλ και την άρνηση της Χαμάς να απελευθερώσει άμεσα τους ομήρους και να επιστρέψει τους νεκρούς στις οικογένειές τους.
Με ασέβεια προς τη θρησκευτική διαφορετικότητα, πολλές αναθεωρητικές κυβερνήσεις και διεθνείς τρομοκράτες πιέζουν τον κόσμο προς το χείλος της ολικής καταστροφής.
● Η Μόσχα απειλεί όλον τον κόσμο με πυρηνικό όλεθρο.
● Το Ιράν, η Τουρκία συμπαρατάσσονται στον δρόμο του ρωσικού ολέθρου και δυστυχώς ο υπόλοιπος κόσμος αδυνατεί να ορίσει τρόπους που θα αντιμετωπίσει τον άκρατο παραλογισμό.
Οι ΗΠΑ οργάνωσαν τη συνάντηση στην Αλάσκα και ακολούθησαν οι συνομιλίες στην Ουάσιγκτον με τον Πρόεδρο της Ουκρανίας και τους Ευρωπαίους, κυρίως τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ιταλία και το εκτός Ε.Ε. Ηνωμένο Βασίλειο. Συνόδευσαν την ευρωπαϊκή αντιπροσωπεία η Φινλανδία, ανώτατοι διεθνείς υπάλληλοι, ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, η πρόεδρος της Ε.Ε. και, με περισσότερες πολιτικές αρμοδιότητες, ο πρόεδρος του Συμβουλίου της Ε.Ε.
Όλος ο κόσμος αξιολογεί την ορθολογική πρωτοβουλία της Δύσης ως ήττα από τον αναθεωρητικό Πούτιν, ο οποίος με εμφανή πυρηνική οργή συνεχίζει τον πόλεμο θεωρώντας ότι επιτυγχάνει να λοιδορεί και να διασύρει τη Δύση. Όμως αδικούμε τον πολιτισμό μας και τη δυτική παγκόσμια επιρροή όταν αδυνατούμε να επιτύχουμε τη σύγκλιση όλων που δεν επιθυμούν, παρά τους ανταγωνισμούς, να παρατηρούν εξελίξεις στο χείλος του γκρεμού.
Ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής
Οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν ευκολότερα σε μέτρα, που ίσως θα μετριάσουν την αλαζονεία της ρωσικής ηγεσίας, αν η Ε.Ε. και το Ηνωμένο Βασίλειο βεβαιώσουν ότι ισότιμα και με ανάληψη αντίστοιχου κόστους διαμορφώνουν τον ελάχιστο κοινό παρονομαστή ανοχής έναντι της ρωσικής επεκτατικής πολιτικής.
Η Ευρώπη, που βλέπει τον πόλεμο να εξελίσσεται εξαιτίας της Ρωσίας, δεν δικαιούται να συνεχίζει την – έστω και αποδυναμωμένη πλέον – εξάρτηση από τη Μόσχα, ακόμη προμηθευτή μας, τυπικά κατά 35% και παράτυπα μέσω τρίτων χωρών, με ενέργεια.
Η ενεργειακή πενία της Ε.Ε. δεν αντιμετωπίστηκε εγκαίρως με συνεργασίες πολλαπλών δυνατοτήτων εφοδιασμού από ΗΠΑ, Χώρες του Κόλπου, της Λατινικής Αμερικής, της Αφρικής και αξιοποίησης των πυρηνικών και αειφόρων δυνατοτήτων των Ευρωπαίων.
Στα χρόνια του ρωσο-ουκρανικού πολέμου δεν ξεκαθαρίζεται από τη Δύση ότι η ενεργειακή αποδέσμευση, όποτε και όπως το επιλέξει η Ευρώπη και η διεθνής κοινότητα, μπορεί να συμβάλει στον άμεσο τερματισμό της ένοπλης σύγκρουσης. Και η Κίνα ως τρίτος πόλος ισχύος δεν δικαιούται να μένει στο απυρόβλητο για την αδιαφορία της στη βία της Ρωσίας.
Όμως, η Δύση παρ’ όλες τις δυνατότητές της, θεωρεί ότι ηττάται καθημερινά από τους αναθεωρητές. Κυλά ο κόσμος μας σε επικίνδυνη κατάπτωση αποδεχόμενος ότι παρανομία και τρομοκρατία νικούν τη διεθνή νομιμότητα.
Θρακικές περιπλοκές
Στην Ελλάδα δυστυχώς μεγάλο μέρος των πολιτικών, αλλά και της κοινωνίας, συμμερίζονται την άποψη ότι ο διεθνής και τουρκικός αναθεωρητισμός επιβάλλουν στην Αθήνα προσαρμογή στις παρανοϊκές απαιτήσεις των παρανομούντων της Τουρκίας, της Ρωσίας, της Τεχεράνης.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν δεν νικά τις πολιτικές επιλογές της Αθήνας, της Λευκωσίας, των Βρυξελλών επειδή
● δημόσια διακηρύσσει ότι δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία,
● θεωρεί ότι μπορεί να χωρίσει την Κύπρο σε δύο κράτη,
● επιβάλλει σε δήμους της Θράκης να προσκαλούν πολίτες στους εορτασμούς του Αλάν Τεπέ, χρησιμοποιώντας παρανόμως το τουρκικό Kozlukebir Beledyiesi για τον ελληνικό Δήμο των Αρριανών, να εκπροσωπείται η Τουρκική Δημοκρατία με τον σουνίτη Τούρκο γενικό πρόξενό της στις γιορτές της Οργάνης, όπου καταναλώνονται αλκοόλ και εδέσματα που σίγουρα δεν ανταποκρίνονται στις μουσουλμανικές απαιτήσεις του Χαλάλ.
Οι ελληνικές επιλογές, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης την ημέρα εορτασμού της ουκρανικής ανεξαρτησίας, συμπίπτουν με τις στρατηγικές στοχεύσεις του δυτικού κόσμου.
Κατά συνέπεια η επιθετικότητα της διεθνούς παρανομίας της Μόσχας, της Άγκυρας, της Τεχεράνης αντιμετωπίζεται συνολικά, λαμβάνοντας υπόψη και τις εθνικές προτεραιότητες, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται σημαντικότατες δεσμεύσεις με εταίρους και συμμάχους, καθώς και
● προβλέψεις όπως απαγόρευση εισαγωγής τροφίμων από την Τουρκία στον κοινό ευρωπαϊκό χώρο χωρίς τους επιβεβλημένους ευρωπαϊκούς ελέγχους
● και νομοθετικές προβλέψεις για τη ροή χρημάτων από τα έσοδα πανηγύρεων με πολιτικοθρησκευτικές μεθοδεύσεις του βαθέος κράτους της Άγκυρας, των Αζέρων και του Ιράν.
Οι σύλλογοι οργανώνουν εκδηλώσεις ως ΝΠΙΔ και όχι ως θρησκευτική έκφραση που προκαλεί κοινωνικό χάσμα στη Θράκη, ακρότατο όριο επαφής της Ε.Ε. με τον ισλαμικό κόσμο, φίλων και αναθεωρητών. Τεχεράνη και Άγκυρα, ως μουσουλμάνοι, συμπεριλαμβάνονται στη θρησκευτική διαφορετικότητα που με σεβασμό αναγνωρίζει η Ευρώπη, αλλά ταυτόχρονα αποτελούν απειλή για το Ισλάμ και τους Χριστιανούς.
Η αποχή της πλειοψηφίας των μουσουλμάνων πρέσβεων από την οργανωμένη ενημερωτική επίσκεψη στη Θράκη, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει ο πρέσβης του Ιράν στις επαφές με τους μουσουλμάνους της Θράκης και τους αναγνωρισμένους ως ΝΠΙΔ Μπεκτασήδες του Έβρου, έκφραση του ήπιου (;) Βαλκανικού Ισλάμ (sic), μάλλον δεν επιβεβαιώνει συναντίληψη στις επιλογές του νεοκλασικού της Βασιλίσσης Σοφίας και των διαπιστευμένων στην Αθήνα σιιτικών μουσουλμανικών χωρών.
Ανάγκη σύγκλισης και ειρήνης
Οι πολιτικές της Ελλάδας και της Δύσης δεν ηττώνται από τον Ερντογάν ή από τους ανά τον κόσμο αναθεωρητές, αλλά από τη διαπιστωμένη συνολική εταιρική και συμμαχική αδυναμία να αντιμετωπιστεί ο αναθεωρητισμός διατηρώντας τη διεθνή κοινότητα μακριά από το χείλος του ολέθρου.
Στην Παλαιστίνη τείνουμε να ταυτίσουμε όλους τους Παλαιστίνιους με τη Χαμάς. Η διεθνής κοινότητα, ο ΟΗΕ και οι οργανισμοί του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, ακόμη και η Ε.Ε. μπροστά στη φρίκη της σύγκρουσης που προκάλεσε η τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς δεν τόλμησαν ποτέ να απαιτήσουν την άμεση απελευθέρωση των ομήρων πριν φθάσει η κατάσταση στη σημερινή απαξίωση αρχών και αξιών του πολιτισμού.
Ανεχόμαστε ως πολιτισμένος κόσμος την προβολή στα διεθνή δίκτυα λιμοκτονούντων ομήρων με μήνυμα των τρομοκρατών… ότι οι όμηροι τρέφονται όπως οι κάτοικοι της Γάζας. Κανείς δεν εξεγείρεται για τις κρατήσεις των ομήρων, για τα βασανιστήρια, τους βιασμούς, τους θανάτους μέσα στα λαγούμια της τρομοκρατίας.
Αν η αναθεωρητική και τρομοκρατική συμπεριφορά αξιολογείται στη Δύση ως ήττα του πολιτισμού μας, τότε πραγματικά ο κόσμος έχασε τον μπούσουλα και όλοι κινδυνεύουμε από τις αποσπασματικές πολιτικές, επειδή συγκρούονται ευθέως με την ανάγκη σύγκλισης, ακόμη και μετά τη σύνοδο της Αλάσκας και τη συνάντηση ΗΠΑ – Ευρώπης στην Ουάσιγκτον.
Ελπίδα του κόσμου οι μεθοδικές συνομιλίες, που μάλλον συνεχίζονται παρά τις δημόσιες λεκτικές προκλήσεις.
Η Μόσχα, έστω και αν απευθύνεται στον Γάλλο Πρόεδρο με ανεπίτρεπτο λεκτικό, δεν μπορεί να κρύψει την αγωνία της για τις εσωτερικές της αδυναμίες, τη στρατιωτική της αναποτελεσματικότητα στην Ουκρανία, τις απώλειες επιρροής στη Μέση Ανατολή και κυρίως στη Συρία, την εξάντληση της οικονομίας της που στηρίζεται μόνο στην αμυντική της βιομηχανία, και – μέχρι πότε; – στα έσοδα από την εξαγωγή ενέργειας.
Οι δυτικές επιλογές, αν συναντηθούν με τις επιθυμίες των Αράβων, των χωρών του ισλαμικού κόσμου, της Άπω Ανατολής και της αφρικανικής ηπείρου, θα συμβάλουν στις κοινές επιδιώξεις για αποτροπή του αναθεωρητισμού και διακοπή των ενόπλων συγκρούσεων είτε με ανακωχή είτε με συνολική εκεχειρία.
Αν επιτευχθεί το αποτέλεσμα ειρήνης, η ορολογία αποκτά δευτερεύουσα σημασία για τη διπλωματία, αλλά και για τον πόλεμο.
* Ο Θεόδωρος Ι. Θεοδώρου είναι πρέσβης ε.τ.
Διαβάστε επίσης:
Οι δύο «γραμμές» του Ανδρουλάκη
Τι απαντάει ο υπουργός Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης στον Κύρτσο για το σκάνδαλο της Novartis
Πειθαρχικό δίκαιο δημοσίου: «Μπλόκο» αντισυνταγματικότητας από την επιστημονική υπηρεσία της Βουλής
