Καρκίνος του μαστού: Ανακοίνωση σημαντικών μελετών στο ESMO 2025
Σημαντικές μελέτες ανακοινώθηκαν σχετικά με την αντιμετώπιση του καρκίνου του μαστού, στο ετήσιο Συνέδριο της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Παθολογικής Ογκολογίας (European Society of Medical Oncology – ESMO).
Το συνέδριο αποτελεί ένα από τα δύο σημαντικότερα παγκόσμια συνέδρια που αφορούν στην Ογκολογία και φέτος πραγματοποιήθηκε στο Βερολίνο από 17-21 Οκτωβρίου 2025.
Οι επιστήμονες που συμμετείχαν ανακοίνωσαν νέα δεδομένα που αναμένονται να τροποποιήσουν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα για την αντιμετώπιση αυτής της νόσου.
Οι Ιατροί της Θεραπευτικής Κλινικής (Νοσοκομείο Αλεξάνδρα) της Ιατρικής Σχολής του ΕΚΠΑ Αγγελική Ανδρικοπούλου και Θάνος Δημόπουλος (τ. Πρύτανης ΕΚΠΑ, Καθηγητής Θεραπευτικής – Ογκολογίας – Αιματολογίας, Διευθυντής Θεραπευτικής Κλινικής) συνοψίζουν τις σημαντικότερες από αυτές τις μελέτες.
Οι νέες μελέτες
Σε περίπου 20% των ασθενών με καρκίνο του μαστού τα κύτταρά τους περιέχουν υποδοχείς για έναν παράγοντα που λέγεται HER2, εναντίον του οποίου εδώ και αρκετά χρόνια χορηγούνται στοχευμένες θεραπείες. Στο συνέδριο παρουσιάστηκαν σημαντικές μελέτες που αφορούν αυτή την κατηγορία ασθενών με καρκίνο του μαστού (HER2 θετική νόσος).
Συγκεκριμένα για την αντιμετώπιση των ασθενών με όγκους μεγέθους μεγαλύτερο από 2cm (Τ2) ή με διηθημένους λεμφαδένες μασχάλης, η καθιερωμένη αντιμετώπισή τους περιλαμβάνει εισαγωγική (νεοεπικουρική) χημειοθεραπεία σε συνδυασμό με θεραπεία στοχεύουσα τον HER2 υποδοχέα και ακολουθεί χειρουργική αντιμετώπιση.
Γνωρίζουμε πλέον πως ο μέγιστος στόχος είναι αυτός της πλήρους παθολογονατομικής ανταπόκρισης δηλαδή της εξάλειψης της νόσου καθώς οι ασθενείς που το επιτυγχάνουν έχουν και καλύτερη πρόγνωση.
Οι ασθενείς με HER2-θετικό πρώιμο καρκίνο μαστού επιτυγχάνουν πλήρη παθολογονατομική ανταπόκριση σε ποσοστό 40-60% με υψηλότερα ποσοστά στις ασθενείς που δεν εκφράζουν ορμονικούς υποδοχείς.
Στο ESMO 2025 ανακοινώθηκε η μελέτη DESTINY-Breast11 σύμφωνα με την οποία η νεοεπικουρική θεραπεία με το σύζευγμα αντισώματος-φαρμάκου τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη επιτυγχάνει μεγαλύτερα ποσοστά πλήρους ανταπόκρισης έναντι της κλασικής χημειοθεραπείας με ανθρακυκλίνη και κυκλοφωσφαμίδη και τα δύο ακολουθούμενα από χημειοθεραπεία με ταξάνη και θεραπεία έναντι του HER2 υποδοχέα με τραστουζουμάμπη και περτουζουμάμπη.
Συγκεκριμένα, η νεοεπικουρική θεραπεία με τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη αύξησε το ποσοστό πλήρους ανταπόκρισης από 56.3% σε 67.3% έναντι της χημειοθεραπείας με ανθρακυκλίνη σε ασθενείς με νόσο υψηλού κινδύνου για υποτροπή (στάδιο ≥T3 ή με διηθημένους λεμφαδένες (N1–3)).
Σημαντικό επίσης είναι πως το όφελος ήταν εμφανές ακόμη και στις γυναίκες με HER2-θετική νόσο και θετικούς ορμονικούς υποδοχείς, που γνωρίζουμε πως ανταποκρίνονται λιγότερο στη νεοεπικουρική θεραπεία, με ποσοστό πλήρους ανταπόκρισης 61.4% με την τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη έναντι 52.3% με ανθρακυκλίνη.
Σημειώθηκε και μία τάση μείωσης και του κινδύνου υποτροπής κατά 44% στους 24 μήνες παρακολούθησης της μελέτης από την προσθήκη της τραστουζουμάμπης δερουξτεκάνης στην νεοεπικουρική θεραπεία εάν και τα δεδομένα είναι ακόμη ανώριμα. Αλλά και στην επικουρική θεραπεία η τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη έδειξε πολύ ελπιδοφόρα αποτελέσματα. Πλέον η εγκεκριμένη θεραπεία για ασθενείς που δεν επιτυγχάνουν πλήρη ανταπόκριση είναι η θεραπεία με ένα σύζευγμα αντισώματος-φαρμάκου, το οποίο περιέχει το HER2-στοχεύον αντίσωμα τραστουζουμάμπη συνδεδεμένο με έναν αναστολέα μικροσωληνίσκων, η τραστουζουμάμπη εμτανσίνη (T-DM1; Kadcyla).
Ωστόσο σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης DESTINY-Breast05 που ανακοινώθηκε στο ESMO 2025 η επικουρική θεραπεία με τραστουζουμάμπη δερουξτεκάνη μείωσε κατά 53% τον κίνδυνο υποτροπής συγκριτικά με την καθιερωμένη θεραπεία με τραστουζουμάμπη εμτανσίνη.
Διαβάστε επίσης:
Δούκας: Η πρόληψη δεν είναι πολυτέλεια, είναι δικαίωμα και υποχρέωση
