Μητσοτάκης – Ερντογάν στη Νέα Υόρκη: Η αξία μίας… χειραψίας, τα κοιτάσματα και τι δεν θα αλλάξει η συνάντηση
Η πολυαναμενόμενη (από τα ελληνικά media) ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής στο περιθώριο της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ το απόγευμα της Τρίτης στη Νέα Υόρκη δεν πρόκειται να «ανάψει» κανένα φως στον δρόμο της «προσέγγισης» των δύο χωρών.
Και μετά τη συνάντηση οι ελληνοτουρκικές σχέσεις θα χαρακτηρίζονται από τριβές εντάσεις και καχυποψία όπως ακριβώς συμβαίνει από την αρχή του χρόνο, με το που έγινε σαφές πως καμία από τις δύο πλευρές δεν είναι σε θέση να υποχωρήσει πίσω από πάγιες θέσεις ώστε να δημιουργηθεί περιθώριο συμβιβαστικών διευθετήσεων.
Το πλαίσιο:
Σ ότι αφορά στα ελληνοτουρκικά η συνάντηση Μητσοτάκη -Ερντογάν πραγματοποιείται σε μια στιγμή που:
- Η Τουρκία υπενθυμίζει τις διεκδικήσεις της και τις θέσεις της (ΚΑΙ) για το Αιγαίο έχοντας εκδώσει navtex ερευνών (απ τον Βορρά μέχρι το Νότο) για το Πίρι Ρέις.
- Η Άγκυρα έχει «διπλαρώσει» την κυβέρνηση της ανατολικής Λιβύης (στρατάρχης Χαφτάρ υιοί και …cia) με στόχο να επικυρωθεί το «περίφημο» τουρκολυβικό μνημόνιο (που έχει υπογράψει η Τουρκία με την Δυτική Λιβύη) το οποίο δεν αναγνωρίζει δικαιώματα σε ΑΟΖ στα ελληνικά νησιά (και στην Κρήτη) πέραν των χωρικών τους (6 μιλιών) υδάτων.
- Η ελληνική κυβέρνηση απειλεί με veto στην συμμετοχή της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας (άρα και στη συμμετοχή στη διανομή των τερατωδών αμυντικών δαπανών της ΕΕ) με τη βάσιμη δικαιολογία ότι η Τουρκία απειλεί με πόλεμο (casus bell) κράτος μέλος της ΕΕ.
Στο γενικότερο πλαίσιο, μέσα στο οποίο πραγματοποιείται αυτή η ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής θα πρέπει να εντάξουμε τον όλεθρο που επικρατεί στη Μέση Ανατολή με τη συνεχιζόμενη σφαγή των Παλαιστινίων από τον Ισραηλινό στρατό καθώς και την συνεχιζόμενη «εκστρατεία» της Ρωσίας στην Ουκρανία. Και οι δυο μείζονες αυτές (πολεμικές) κρίσεις δοκιμάζουν το ΝΑΤΟ και απαιτούν τη συνοχή της νοτιοανατολικής πτέρυγας της συμμαχίας. Δηλαδή, απαιτούν «ησυχία» στα ελληνοτουρκικά.
Γιατί γίνεται το ραντεβού
Δεομένων των παραπάνω το ερώτημα «τι μπορούν να πουν και να κάνουν Μητσοτάκης και Ερντογάν μέσα σε (καθαρή) μισή ώρα που θα διαρκέσει η μεταξύ τους συνομιλία, είναι εύλογο, όσο κι αν η απάντηση είναι από τώρα γνωστή: Τίποτα.
Γιατί, ωστόσο, οι δύο ηγέτες συμφώνησαν να συναντηθούν; Γιατί σκοπός της συνάντησης δεν είναι να επιλυθούν τα (γνωστά) ελληνοτουρκικά προβλήματα. Ο σκοπός είναι καθαρά επικοινωνιακός και έχει σχέση με τη φωτογραφία που θα αποθανατίσει τη στιγμή.
Η φωτογραφία της χειραψίας Μητσοτάκη- Ερντογάν θα ικανοποιήσει πρώτα και κύρια τον Τραμπ ο οποίος μπορεί να πει «έχω δεμένη την νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, δεν θα προκύψει κάποιο ελληνοτουρκικό «μπάχαλο» αυτές τις δύσκολες στιγμές.
Τα κοιτάσματα
Επίσης, αυτή η συνάντηση είναι μέσα στο πλαίσιο του δόγματος του Αμερικανού προέδρου και των πετρελαϊκών κολοσσών, σύμφωνα με το οποίο σημασία έχει η εξόρυξη και ακολουθεί η ρύθμιση των «λεπτομερειών», δηλαδή σε ποιον ανήκει τι και πόσο κοίτασμα.
Αυτήν την ικανοποίηση που προσφέρει με την φωτογραφία του με τον Μητσοτάκη, ο Ερντογάν θα επιχειρήσει να την εξαργυρώσει στις επίσης συνομιλίες που θα έχει δυο μέρες αργότερα (προσεχή Πέμπτη) με τον Τραμπ στην Ουάσιγκτον. Στην εν λόγω συνάντηση θα συζητηθούν / αποφασιστούν κολοσσιαία συμβόλαια για την αμερικανική αεροναυπηγική βιομηχανία καθώς η Άγκυρα «πληρώνει» για την ανανέωση του στόλου της πολιτικής, αλλά και της πολεμικής της αεροπορίας με προμήθεια f-16 και ενδεχομένως ξεμπλοκάρισμα της τουρκικής συμμετοχής στην παραγωγή των f-35.
Τι θα κερδίσει ο Μητσοτάκης από αυτήν τη συνάντηση; Τίποτε περισσότερο από μια παράταση του χρόνου κατά τον οποίο η τουρκική επιθετικότητα επανέλθει ανεβασμένη σε ένα ακόμη εντονότερο επίπεδο…
Διαβάστε επίσης:
Και ο Χρυσοχοΐδης υπέρ του Πάνου Ρούτσι: «Ανθρωπιστικά και ηθικά δίκαιο» το αίτημα της εκταφής
Xρυσοχοΐδης: Αστυνομικοί «εγκαθίστανται» μέσα στους καταυλισμούς Ρομά – «Τέλος στην ανοχή»
ΣΥΡΙΖΑ: Ζητάει άμεση ενημέρωση για την ανεξέλεγκτη εξάπλωση της ευλογιάς των αιγοπροβάτων
