Ο Γιάννης Δρόσος «μαλώνει» ΝΕΑΡ και ΣΥΡΙΖΑ για χάρη του Τσακαλώτου – Το ξέρει αυτό ο Τσίπρας;
Ανάμεσα στους 41 ιλουμινάτι β’ διαλογής, που θα ανοίξουν, λέει, το δρόμο για την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα σε πρωταγωνιστικό ρόλο στην κεντρική πολιτική σκηνή, είναι και ο καθηγητής (αλίμονο) Γιάννης Δρόσος.
Προερχόμενος από το τσοχατζοπουλικό ΠΑΣΟΚ ο κ. Δρόσος βρήκε πολιτική στέγη στον ΣΥΡΙΖΑ του αντιμνημονιακού αγώνα και διακρίθηκε για δύο πράγματα: Πρώτον, διότι συνέταξε γνωμοδότηση για την περιβόητη διαδικασία αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών το 2016, συμβάλλοντας στο τότε κάζο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στο μέτωπο αυτό. Και δεύτερον, έγινε πρόεδρος στην ΕΡΤ – αυτό μπορεί να μην αποτελεί «διάκριση» με την ευρεία έννοια, αλλά σε προσωπικό επίπεδο ήταν επιτυχία.
Η πρώτη δημόσια παρέμβαση μετά την ένταξή του στο «επιστημονικό συμβούλιο» του Αλέξη Τσίπρα, που έκανε λοιπόν ο κ. Δρόσος ήταν να αρθρογραφήσει στα ΝΕΑ και να «μαλώσει» την Αριστερά για το γεγονός ότι δεν… υποστήριξε τον Ευκλείδη Τσακαλώτο έναντι της προ ημερών αποκάλυψης από το topontiki.gr για την επιστολή του στον Γερούν Ντάισεμπλουμ στις 9/7/2015, τέσσερις μέρες δηλαδή μετά το δημοψήφισμα του ΟΧΙ.
Με ένα πατερναλιστικό ύφος ο κ. Δρόσος μέμφεται τη Νέα Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί δεν απάντησαν στο δημοσίευμα – το οποίο ο ίδιος χαρακτηρίζει «κείμενο πολεμικής».
Με «καθηγητικό» πνεύμα, σαν κάποιος που επικρίνει τους φοιτητές του, ο άλλοτε σύμβουλος του Άκη Τσοχατζόπουλου στο υπουργείο Άμυνας, μιλά για «απογοητευτικά αμήχανη σιωπή» των δύο κομμάτων.
Στην πραγματικότητα το άρθρο του κ. Δρόσου είναι ένας λίβελος κατά της Νέας Αριστεράς και του ΣΥΡΙΖΑ – ένα «δάκτυλο υποδείξεων».
Μπορεί ο καθηγητής του συνταγματικού δικαίου, που βρήκε στασίδι στη νέα κίνηση του Αλέξη Τσίπρα, να θέλησε απλά να υπενθυμίσει την παρουσία του και να δικαιολογήσει τη συμμετοχή του στο εγχείρημα του πρώην πρωθυπουργού. Δεκτόν, όσο πολιτικά ιδιοτελής κι αν φαίνεται αυτή η συμπεριφορά.
Αλλά προκύπτουν κάποιες απορίες και ερωτήματα, που θα ήταν καλό να συζητηθούν ή – ακόμα καλύτερα – και να απαντηθούν, χωρίς να υπάρχει πάντως και απαίτηση επ’ αυτού:
- Το γνώριζε ο Αλέξης Τσίπρας ότι θα αρθρογραφούσε για να επιτεθεί σε Νέα Αριστερά και ΣΥΡΙΖΑ, μα και να υπερασπιστεί τον Ευκλείδη Τσακαλώτο;
- Όταν κατηγορεί δύο κόμματα για «απογοητευτική σιωπή», μήπως του πέρασε από το μυαλό ότι δεν είχαν κανένα λόγο να μιλήσουν; Ότι δεν θα μπορούσαν τα κόμματα να μπουν στη λογική να επιτίθενται σε δημοσιεύματα, σε μέσα ενημέρωσης και δημοσιογράφους για το πώς αξιολογούν, κρίνουν και παρουσιάζουν ένα θέμα; Δεν ξέρουν τα κόμματα τα ίδια και ξέρει ο κ. Δρόσος;
- Του πέρασε από το μυαλό ότι η ατραπός στην οποία μπαίνει με τόση ευκολία – άραγε γιατί; – είναι επικίνδυνη για την ελευθεροτυπία και το δικαίωμα της κριτικής; Μάλιστα ως άνθρωπος που πέρασε από την ΕΡΤ, δεν θα έπρεπε αυτά να τα προσέχει περισσότερο;
- Αλήθεια, η προσπάθεια ανασύνθεσης του χώρου περνά μέσα από την απαξίωση με τέτοιο προσβλητικό τρόπο, των σημερινών σχημάτων; Να περιμένουμε δηλαδή κι άλλες τέτοιες επιθέσεις; Βοηθά την καλοπροαίρετη συζήτηση και την αγωνιώδη αναζήτηση του προοδευτικού χώρου αυτή η λογική και η άποψη που διακονεί ο κ. Δρόσος;
Και μία απορία μπόνους: Ο κ. Δρόσος είναι ακόμα στον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, ήτοι ανήκει σε ένα κόμμα και ταυτόχρονα και σε ένα εν δυνάμει κόμμα ή έχει αποχωρήσει;
Διαβάστε επίσης:
Μαρινάκης: Άστοχη επικοινωνιακά η διαχείριση του κλεισίματος των ΕΛΤΑ από την διοίκηση
