Οι δύο ψυχές του ΠΑΣΟΚ απέναντι στα Τέμπη: Η Διαμαντοπούλου επιτίθεται στην Καρυστιανού, ο Δούκας αναγνωρίζει τον αγώνα της
Μεγαλύτερη και πιο ενδεικτική περίπτωση της αντίφασης που βιώνει το ΠΑΣΟΚ και των διαφορετικών αντιλήψεων, προσανατολισμών και αναφορών, που υπάρχουν στο εσωτερικό του, δεν θα μπορούσε να υπάρξει από τη διαφορετική στάση που έχουν δύο κορυφαία στελέχη του για το μέγιστο θέμα των Τεμπών και έναντι της Μαρίας Καρυστιανού.
Η Άννα Διαμαντοπούλου και ο Χάρης Δούκας, μέσα σε μόλις 24 ώρες, είχαν εντελώς διαφορετική αντιμετώπιση: Η πρώην υπουργός επιτέθηκε εναντίον της προέδρου των συγγενών θυμάτων των Τεμπών, ο δήμαρχος της Αθήνας εξήρε τον αγώνα της, αναγνωρίζοντας ότι έδωσε πνοή στη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη.
Η κυρία Διαμαντοπούλου προσπερνά τα θεμελιώδη ζητήματα που τίθενται στην υπόθεση και έχουν προκαλέσει την οργή της κοινωνίας για τους χειρισμούς της κυβέρνησης, καθώς και την αμφισβήτηση σε θεσμούς, όπως η Δικαιοσύνη. Από την άλλη ο κ. Δούκας τάσσεται χωρίς αστερίσκους δίπλα στον αγώνα των συγγενών, στηρίζοντας την προσπάθεια για δικαίωση των θυμάτων και απόδοση δικαιοσύνης, αλλά και συμμεριζόμενος τις φωνές και την αγωνία για τη βαθιά κρίση που διαπερνά τη χώρα σε πολλά επίπεδα, με ευθύνη πρωτίστως της κυβέρνησης.
Σε μία όχι και τόσο απροσδόκητη επίθεση εναντίον της κυρίας Καρυστιανού, αλλά και φανερώνοντας μία φοβικότητα για πιθανούς νέους πολιτικούς σχεδιασμούς, η επικεφαλής του στρατηγικού σχεδιασμού του ΠΑΣΟΚ, έθεσε μία διαχωριστική γραμμή για την αντιπολίτευση που πρέπει να κάνει το Κίνημα.
Μιλώντας στη νομαρχιακή επιτροπή του Κιλκίς, και απαντώντας σε ερώτηση που έγινε για το «που ήταν το ΠΑΣΟΚ στην Τέμπη », είπε πως το κόμμα της «δεν σταμάτησε λεπτό». Και πρόσθεσε: «Βγήκε η Καρυστιανού. Πολύ ωραία. Έγινε το “δεν έχω οξυγόνο” και μαζεύτηκε ένα εκατομμύριο κόσμο. Μήπως θυμάστε τι επακολούθησε; Μήπως θυμάστε ότι δημιουργήθηκε ξαφνικά η Κωνσταντοπούλου; Μήπως αυτού του είδους η αντίδραση μπορεί να φέρει τη χειρότερη μορφή λαϊκισμού που την είδαμε επί Τσίπρα;».
Ουσιαστικά με τη δήλωσή της αυτή, θύμισε την παρέμβαση που είχε κάνει αμέσως μετά το πρώτο συλλαλητήριο της 26ης Ιανουαρίου, συντασσόμενη τότε στην πραγματικότητα με την κυβερνητική ρητορική κατά της Μαρίας Καρυστιανού και των διαδηλώσεων.
Θεσμική αντιπολίτευση, μακριά από κοινωνικά κινήματα
Η κυρία Διαμαντοπούλου συνέχισε από το Κιλκίς, λέγοντας ότι «εμείς δεν είμαστε ένα κόμμα που θα γίνει Κωνσταντοπούλου. Εμείς είμαστε ένα κόμμα που ερχόμαστε από έναν πολύ μεγάλο πολιτικό χώρο που έπιανε τις μάζες επί της ουσίας. Δεν έβγαζε απλώς τον κόσμο στους δρόμους… εμείς έχουμε την ευθύνη, όχι να γίνουμε Κωνσταντοπούλου ή Καρυστιανού, αλλά να φέρουμε τα ζητήματα στη Βουλή, να δώσουμε όλα τα στοιχεία, να απαιτήσουμε απαντήσεις. Συμμετείχαμε βέβαια σε όσες εκδηλώσεις έγιναν, αλλά η θεσμική μας λειτουργία είναι αυτή που άλλαξε τα δεδομένα», επεσήμανε, περιγράφοντας ένα Κίνημα που προτιμά να κινείται σε φορμαλιστικό και πλαίσιο, μακριά από τα κινήματα και τις δυναμικές διεργασίες της κοινωνίας. Κάνοντας δε μία χρονική και λογική υπέρβαση, πήγε στα πρώτα μνημονιακά χρόνια, ταυτίζοντας οποιαδήποτε κοινωνική κινητοποίηση με ακρότητες και μάλιστα εκείνης της περιόδου: «Τα περάσαμε αυτά. Περάσαμε τις γροθιές και τις φωνές και να σπάνε τζάμια και να τους βρίζουν αντιπάλους. Τα ζήσαμε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς δεν θα ξανακάνουμε. Εμείς κάνουμε θεσμική αντιπολίτευση. Εμείς θέλουμε μια χώρα με πολιτική ηρεμία», σημείωσε.
Η προσέγγιση Δούκα
Από την πλευρά του, ο Χάρης Δούκας προσεγγίζει εντελώς διαφορετικά την κοινωνική κινητικότητα και τις διεργασίες που προκαλούνται με επίκεντρο τα αιτήματα για περισσότερη δημοκρατία και δικαιοσύνη.
Μιλώντας την Δευτέρα στην τελετή απονομή βραβείων «Νίκος Νικηφορίδης» ευχαρίστησε την Μαρία Καρυστιανού γιατί κατάφερε, όπως είπε, να μετατρέψει την «προσωπική της οδυνηρής περιπέτεια» σε «ηχηρό παρών για τη Δημοκρατία και τη Δικαιοσύνη».
Ο δήμαρχος της Αθήνας είναι από τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ που παρακολουθεί την υπόθεση των Τεμπών με αγωνία και ευμενή στάση απέναντι στα αιτήματα των συγγενών και μάλιστα επισκέφτηκε τον απεργό πείνας Πάνο Ρούτσι στο Σύνταγμα.
Η αντίστιξη αυτών των δύο προσεγγίσεων, επιβεβαιώνει εν πολλοίς και τους δύο πόλους, τον «δεξιόστροφο» και τον «αριστερόστροφο» που υπάρχουν στο ΠΑΣΟΚ.
Διαβάστε επίσης
Εξεταστική ΟΠΕΚΕΠΕ: «Γενικολογίες» από τον Καββαδά της ΑΑΔΕ
