Πολιτική

Ουκρανία: Με το βλέμμα στις ΗΠΑ (και) η Αθήνα – Τι περιμένει και τι φοβάται από τη συνάντηση Ζελένσκι – Τραμπ

Στο πλαίσιο της συμμετοχής του στην τηλεδιάσκεψη της «συμμαχίας των προθύμων», ενόψει της μετάβασης του προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, και ευρωπαϊκής αντιπροσωπείας στην Ουάσινγκτον, για συνομιλίες με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, ο Έλληνας πρωθυπουργός κινήθηκε σε… γνωστά νερά.

Όπως ανακοινώθηκε από το Μαξίμου, ο Κυριάκος Μητσοτάκης, κατά την παρέμβασή του στην τηλεδιάσκεψη, τόνισε ότι «η Ελλάδα μένει σταθερή στις πάγιες θέσεις της για την ανάγκη άμεσης εκεχειρίας και τη σημασία των εγγυήσεων ασφαλείας και της αμερικανικής συμμετοχής σε αυτές. Σχετικά με ζητήματα κυριαρχίας και εδαφικής ακεραιότητας, μόνο η Ουκρανία μπορεί να λάβει αποφάσεις».

Ουσιαστικά, ο πρωθυπουργός διατήρησε τη «γραμμή» που έχει υιοθετήσει συνολικά η ΕΕ – Ορμπάν και  Φίτσο… δεν πιάνονται, αφού θεωρούνται «σύμμαχοι» της Μόσχας – για το ουκρανικό από την ώρα που ο Ντόναλντ Τραμπ επέστρεψε στον Λευκό Οίκο και η οποία μπορεί να συνοψιστεί στη φράση «καμία απόφαση για την Ουκρανία ερήμην της Ουκρανίας, καμία απόφαση για την Ουκρανία ερήμην των συμμάχων των ΗΠΑ στην Ευρώπη».

Άλλωστε η Ελλάδα, από την πρώτη στιγμή της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία, στις 24 Φεβρουαρίου του 2022, έχει ταχθεί αναφανδόν υπέρ του Κιέβου και της διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, έχει συμμετάσχει ενεργά στην ενίσχυση των ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων, ο Κ. Μητσοτάκης έχει επισκεφθεί προσωπικά τον Β. Ζελένσκι στην εμπόλεμη ζώνη και έχει ξεκαθαρίσει ότι η χώρα είναι με τη σωστή πλευρά της ιστορίας.

Ειδικά για το ζήτημα της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, η Αθήνα δίνει μεγάλη σημασία στις εξελίξεις, καθώς ανησυχεί ότι ο συναλλακτικός τρόπος με τον οποίο διεξάγει την πολιτική ο πρόεδρος των ΗΠΑ και οι ρωσικές απαιτήσεις για αναγνώριση της κατάστασης «επί του εδάφους» θα μπορούσαν να προκαλέσουν ένα πολύ κακό προηγούμενο για το Κυπριακό – σε μια στιγμή που ο γ.γ. του ΟΗΕ επιχειρεί να «ζωντανέψει» εκ νέου τον διάλογο για το θέμα.

Και, φυσικά, μια νίκη της Μόσχας και προσωπικά του Ρώσου προέδρου, Βλαντίμιρ Πούτιν, μέσω μιας συμφωνίας με την Ουκρανία που θα δίνει εδαφικά κέρδη στη Ρωσία (κάποιοι χάρτες που έχουν κυκλοφορήσει δείχνουν ότι το Κρεμλίνο διεκδικεί ολόκληρο το Ντονμπάς) είναι συνολικά προβληματική για την Αθήνα, η οποία υποστηρίζει την επίλυση διαφορών μέσω του Διεθνούς Δικαίου και – προφανώς – όχι διά της βίας και του πολέμου.

Από εκεί και πέρα, υπάρχει μια σειρά από ζητήματα που ακόμα παραμένουν ασαφή, όπως:

·        Η στάση του Τραμπ: ο πρόεδρος των ΗΠΑ εμφανίστηκε ικανοποιημένος από τη συνομιλία του με τον Πούτιν, οπότε κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να εμφανιστεί με μια πρόταση «take it or leave it» προς τον Ζελένσκι και τους Ευρωπαίους που τον συνοδεύουν.

·        Η ασφάλεια της Ουκρανίας μετά από ειρήνευση: ο ίδιος ο πρωθυπουργός έχει αποκλείσει την αποστολή ελληνικών στρατευμάτων στη χώρα, πρόταση που υποστηρίζεται μετ’ επιτάσεως από Βρετανία και Γαλλία.

·        Η ανοικοδόμηση της χώρας: η Αθήνα έχει δεσμευτεί ότι θα συμμετάσχει σε αυτό το εγχείρημα, ωστόσο, για την ώρα είναι μια μακρινή προοπτική.

·        Ο ρόλος της Τουρκίας: η Άγκυρα από την αρχή έπαιξε με επιτυχία το ρόλο του «ισορροπιστή» μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, συνεχίζει να εμφανίζεται ως μεσολαβήτρια δύναμη και ουδείς διασφαλίζει ότι δεν θα διεκδικήσει και περαιτέρω ρόλο.

Ούτως ή άλλως, πάντως, αυτά βρίσκονται ακόμα στο χώρο της εικοτολογίας, οπότε η Αθήνα αρκείται στα δεδομένα που υπάρχουν και περιμένει να δει τι «ψάρια θα βγάλει» η συνάντηση Ζελένσκι και Ευρωπαίων ηγετών με τον Τραμπ, προτού χαράξει τις επόμενες κινήσεις της.

Διαβάστε επίσης:

Κίνημα Δημοκρατίας για την λεκτική επίθεση αλλοδαπού στους Εύζωνες: «Απαράδεκτη πράξη προσβολής της Πατρίδας»

Μητσοτάκης στη Συμμαχία των Προθύμων: Μόνο η Ουκρανία μπορεί να αποφασίσει για την εδαφική της ακεραιότητα

Βρετανική κυβέρνηση: Τα 9 πράγματα που πρέπει να έχει κάθε σπίτι σε περίπτωση πολέμου

Πηγή: ΠΟΛΙΤΙΚΗ | topontiki.gr

Back to top button