Ουκρανία: Συγκρούσεις και αδιέξοδο
Η σύγκρουση στην Ουκρανία παραμένει ένα σύνθετο μείγμα διπλωματικής διαπραγμάτευσης και στρατιωτικής έντασης. Οι τελευταίες εξελίξεις καταδεικνύουν ότι, παρά τις διεθνείς προσπάθειες για ειρηνευτική συμφωνία, τα μέτωπα παραμένουν ενεργά, οι επιθέσεις συνεχίζονται και οι υποδομές στρατηγικής σημασίας παραμένουν στόχος τόσο των ρωσικών όσο και των ουκρανικών δυνάμεων.
Εγγυήσεις χωρίς λύση για το Ουκρανικό
Στις 15 Δεκεμβρίου, Ουκρανία, ΗΠΑ και Ε.Ε. πραγματοποίησαν στο Βερολίνο διαπραγματεύσεις, εστιάζοντας κυρίως στις «ομοειδείς με το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ» εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία. Προφανώς, Πούτιν και Ζελένσκι θα αποφασίσουν απευθείας για το εδαφικό.
Η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ δεσμεύτηκαν να παράσχουν ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας και οικονομική στήριξη στην Ουκρανία στο πλαίσιο ειρηνευτικής συμφωνίας, περιλαμβάνοντας στρατιωτική υποστήριξη, πολυεθνική δύναμη και μηχανισμό ελέγχου. Ωστόσο, για άλλη μια φορά, το Κρεμλίνο απέρριψε τις εγγυήσεις τύπου ΝΑΤΟ.
Προηγουμένως, η Μόσχα απαίτησε εκ νέου την παραχώρηση του Ντόνετσκ, συμπεριλαμβανομένης της «Ζώνης – φρούριο», η οποία συνιστά κρίσιμη γραμμή άμυνας για την Ουκρανία από το 2014.
Το «Ινστιτούτο για τη Μελέτη του Πολέμου» (ISW) συνεχίζει να εκτιμά ότι «η Ρωσία θα χρησιμοποιήσει πολιτικά και στρατιωτικά μέσα για να καταλάβει ολόκληρη την Ουκρανία». Ως εκ τούτου, είναι απίθανο να αποδεχθεί μια ειρηνευτική συμφωνία ή εγγυήσεις ασφαλείας, που δεν θα παρέχουν πλήρη ρωσικό έλεγχο της Ουκρανίας.
Στοχευμένα πλήγματα
Την τελευταία εβδομάδα, οι ρωσικές δυνάμεις συνέχισαν τις μαζικές επιθέσεις στην περιφέρεια της Οδησσού, τη νότια και ανατολική Ουκρανία. Συνολικά, εκτόξευσαν περισσότερα από 1.246 drones, 34 πυραύλους και μεγάλο αριθμό βομβών ολίσθησης, στοχοποιώντας κυρίως ενεργειακές υποδομές.
Οι ρωσικές δυνάμεις διεξάγουν επιθετικές επιχειρήσεις σχεδόν στο σύνολο του μετώπου και κυρίως στο Κουπιάνσκ (περιφέρεια Χάρκοβο), το Σεβέρσκ και το δίδυμο Ποκρόφσκ – Μύρνοχραντ (περιφέρεια Ντόνετσκ), καθώς και το Χουλιάιπολε (περιφέρεια Ζαπορίζια). Στην περιφέρεια Χάρκοβο, οι ουκρανικές δυνάμεις αντεπιτίθενται και διεξάγουν εκκαθαριστικές επιχειρήσεις στο Κουπιάνσκ, η κατάληψη του οποίου αποτελεί προτεραιότητα του ρωσικού στρατού, από τα μέσα Ιουλίου 2025.
Εν τω μεταξύ οι ουκρανικές δυνάμεις συνέχισαν να πλήττουν κυρίως ενεργειακούς στόχους εντός του ρωσικού εδάφους με drones και πυραύλους. Στοχοποίησαν διυλιστήρια, εργοστάσια που εφοδιάζουν τον ρωσικό στρατό, λιμένες, δεξαμενόπλοια, φορτηγά πλοία κ.ά. Μάλιστα, για πρώτη φορά στην ιστορία πραγματοποίησαν επίθεση με μη επανδρωμένο υποβρύχιο κατά ρωσικού υποβρυχίου κλάσης Kilo στο Νοβοροσίσκ (δυτική Μαύρη Θάλασσα), προκαλώντας σοβαρές ζημιές και περιορίζοντας τη δυνατότητα της Ρωσίας να πλήττει την Οδησσό με πυραύλους Kalibr.
Σε γενικές γραμμές, το μέτωπο παραμένει «παγωμένο» παρά την παρατεταμένη συγκρουσιακή κατάσταση.
Παρατεταμένη σύγκρουση
Η ουκρανική κρίση παραμένει σε ένα εύθραυστο και ασταθές στάδιο, όπου η διπλωματία και η στρατιωτική δράση αλληλοσυμπληρώνονται αλλά δεν οδηγούν σε οριστική λύση. Οι εγγυήσεις ασφαλείας που συζητούνται δεν αρκούν για να εξασφαλίσουν την ειρήνη, ενώ οι συγκρούσεις στα μέτωπα και οι στοχευμένες επιθέσεις σε υποδομές καταδεικνύουν ότι ο πόλεμος συνεχίζεται με υψηλή ένταση.
Η τεχνολογική καινοτομία, όπως η χρήση εναέριων drones και μη επανδρωμένων υποβρυχίων, αλλάζει τους κανόνες του πεδίου μάχης, ενώ η στρατηγική αδυναμία επίλυσης του εδαφικού παραμένει το βασικό εμπόδιο για την επίτευξη βιώσιμης ειρήνης.
Το μέλλον του ουκρανικού πολέμου θα καθοριστεί από την ισορροπία ανάμεσα σε πολιτική βούληση, διεθνή στήριξη και ικανότητα των εμπλεκομένων να προσαρμόσουν τις στρατηγικές τους σε ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο περιβάλλον.
Ο Βασίλης Γιαννακόπουλος, είναι ταξίαρχος ε.α. της Π.Α., γεωστρατηγικός αναλυτής [email protected]
Διαβάστε επίσης:
Πολική αρκούδα υιοθετεί ένα μικρό σε μια σπάνια καταγεγραμμένη περίπτωση
