«Σκοτώνουν» τα καφενεία και τα παντοπωλεία στα μικρά χωριά: Σάλος με το νέο ΦΕΚ για σεμινάρια υγιεινής και υποχρεωτικό POS
Η επιβίωση των καφενείων και παντοπωλείων των χωριών, καθώς και η θέσπιση μεταφορικού ισοδύναμου αποτελεί ίσως ως τελευταίο ανάχωμα απέναντι στην ερημοποίηση των ορεινών οικισμών της χώρας μας, αλλά και γενικότερα της πολύπαθης περιφέρειας.
Το ζήτημα της επιβίωσης των καφενείων και παντοπωλείων των δυσπρόσιτων χωριών της πατρίδας μας, είναι ίσως πιο επίκαιρο από ποτέ, αφού ακόμη και σήμερα αποτελούν τον πυρήνα των τοπικών κοινοτήτων και το τελευταίο ανάχωμα πριν από την πλήρη ερημοποίησή τους.
Το καφενείο ήταν, είναι και θα είναι η ψυχή του τόπου. Υπάρχουν χωριά ή νησιά που το καφενείο είναι το μοναδικό μέρος που μένει ανοιχτό όλον τον χρόνο. Στις μέρες μας τα καφενεία κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Και μαζί τους σωπαίνει η φωνή της ελληνικής περιφέρειας.
Το καφενείο δεν είναι απλώς μια επιχείρηση. Είναι θεσμός, είναι χώρος συνάντησης, είναι μνήμη. Όταν σβήνει το καφενείο, σβήνει η καρδιά του τόπου. Σε πολλές περιπτώσεις τα καφενεία αποτελούν το παντοπωλείο, το ταχυδρομείο, ακόμη και το φαρμακείο του χωριού.
Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στις αγροτικές περιοχές της Ελλάδας, ο πληθυσμός 20-64 ετών μειώνεται κατά 0,6% ετησίως, ενώ οι νέοι κάτω των 20 ετών κατά 0,7%.Την ίδια ώρα, οι ηλικιωμένοι αυξάνονται κατά σχεδόν 2% τον χρόνο. Πάνω από 2.500 χωριά έχουν κάτω από 100 κατοίκους, ενώ σε πολλά από αυτά δεν λειτουργεί ούτε ένα καφενείο, σύμφωνα με τοπικά επιμελητήρια.
Η κυβέρνηση, αλλά και οι προηγούμενες έχουν βασική ευθύνη για ότι συμβαίνει στο σήμερα. Για δεκαετίες μιλούσαν για την «ανάπτυξη της περιφέρειας», αλλά στην πράξη, η περιφέρεια εγκαταλείφθηκε και ερημώνει χρόνο με τον χρόνο.
Αντί να δοθούν κίνητρα για να ξαναζωντανέψουν τα χωριά, βλέπουμε την πολιτεία να τα αντιμετωπίζει σαν «κόστος». Και το αποκορύφωμα σε όλα αυτά ποιο είναι;
Ότι δεν λαμβάνεται κανένα μέτρο για τη μείωση της φορολογίας και των ασφαλιστικών εισφορών για τις μικρές επιχειρήσεις, και ειδικά για τα εναπομείναντα καφενεία και παντοπωλεία στους απομακρυσμένους οικισμούς της χώρας.
Επιπλέον, δεν έχει θεσπιστεί μεταφορικό ισοδύναμο για τους μόνιμους κατοίκους και τις επιχειρήσεις που παραμένουν στις πλέον δυσπρόσιτες ορεινές περιοχές, στα πρότυπα του μεταφορικού ισοδύναμου για τις θαλάσσιες μεταφορές, αλλά και βάσει σχετικών διεθνών παραδειγμάτων.
Η περίπτωση των Αγράφων
Αντιδράσεις έχει προκαλέσει στα Άγραφα το ΦΕΚ 2161/06-05-2025, που υποχρεώνει τους εργαζόμενους σε καφενεία και επιχειρήσεις τροφίμων να παρακολουθήσουν σεμινάριο Υγιεινής και Ασφάλειας Τροφίμων του ΕΦΕΤ, με κόστος 110 ευρώ ανά άτομο.
Με τη συγκεκριμένη απόφαση, το κράτος είναι σαν να αγνοεί την πραγματικότητα που βιώνουν οι άνθρωποι των ορεινών περιοχών της χώρας, καθώς όχι μόνο δεν λαμβάνει μέτρα βοήθειας υπέρ αυτών, αλλά τους επιβαρύνει και οικονομικά.
Όπως δήλωσε και στο topontiki.gr, ο Αλέξανδρος Καρδαμπίκης δήμαρχος Αγράφων, «πρόκειται για ένα μέτρο που είναι άδικο και ανεφάρμοστο. Δεν μπορείς να εξισώσεις μια γιαγιά που ψήνει 5 καφέδες την ημέρα σε ένα χωριό 20 κατοίκων, με ένα μαγαζί εστίασης στο Καρπενήσι ή στην Αθήνα».
«Την ίδια στιγμή που η επαρχία ερημώνει και ο Δήμος Αγράφων αποτελεί τον γηραιότερο δήμο της χώρας, η κυβέρνηση ζητά από ηλικιωμένους ή αγράμματους κατοίκους που δεν ξέρουν καν να χρησιμοποιούν κάρτα, να γίνουν επιχειρηματίες της ψηφιακής εποχής. Για παράδειγμα, η υποχρεωτική εγκατάσταση POS μπορεί να φαίνεται απλό μέτρο για την πόλη, αλλά στα χωριά είναι ανέφικτο», συμπλήρωσε.
«Τα καφενεία κρατούν το χωριό ζωντανό»
Στη συνέχεια στάθηκε στο γεγονός ότι βάζουν στο στόχαστρο μικρά χωριά των 20 και 30 κατοίκων, με μικρά καφενεδάκια. «Εκεί βρίσκονται οι κάτοικοι για να πουν μια κουβέντα, να παίξουν ένα χαρτάκι, να κάνουν ένα μνημόσυνο. Να περάσει ο επισκέπτης και να πάρει μια πορτοκαλάδα. Εκεί υπάρχει η αληθινή Ελλάδα. Και από αυτούς τους ανθρώπους, τους ανθρώπους του μεροκάματου που με το ζόρι τα βγάζουν πέρα, τους ζητούν να κάνουν σεμινάρια και να δώσουν χρήματα που δεν έχουν. Σε αυτούς τους ανθρώπους κάνουν ελέγχους και κόβουν πρόστιμα», σημείωσε.
Όσον αφορά στα καφενεία και τον ρόλο τους, ο κ. Καρδαμπίκης τόνισε ότι χάνεται η τελευταία σελίδα γραφικότητας στην ελληνική επαρχία. Πολλά από αυτά τα καφενεία, κρατούν το χωριό ζωντανό και θεωρούνται στοιχείο πολιτισμού. «Όταν κλείνουν, χάνεται η ψυχή της Ελλάδας», συμπλήρωσε.
«Δεν έχουμε δρόμους, δεν έχουμε γιατρούς, μην μας εξαντλείτε άλλο. Οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν να επιβιώσουν. Ξέρετε είμαστε και εμείς άγονη γραμμή, δεν είναι μόνο τα νησιά. Υπάρχουν χωριά που απέχουν 3 και 3,5 ώρες από μια πόλη. Αντί να τιμωρούμε αυτούς που κράτησαν όρθια την ελληνική ύπαιθρο, ας τους στηρίξουμε», ήταν το μήνυμα του δημάρχου προς την πολιτική ηγεσία.
Μιλώντας και για τις αντιδράσεις του κόσμου, ανέφερε πως οι κάτοικοι είναι έξω φρενών. «Οι άνθρωποι δεν ζητούν χάρη. Ζητούν σεβασμό, λογική και δικαιοσύνη. Το ίδιο ισχύει σε όλη την Ελλάδα. Μέσα σε αυτή τη δύσκολη πραγματικότητα, έρχονται νέοι κανονισμοί που αντί να βοηθούν, επιβαρύνουν», κατέληξε.
Ερώτηση από τον Σάκη Αρναούτογλου
Ο Ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Σάκης Αρναούτογλου κατέθεσε γραπτή ερώτηση προς την Κομισιόν για την ανάγκη άμεσης Ευρωπαϊκής στήριξης των εναπομεινάντων καφενείων και μικρών παντοπωλείων στους δυσπρόσιτους ορεινούς αλλά και μικρών νησιών οικισμούς της Ελλάδας — επιχειρήσεων που αποτελούν τον τελευταίο ζωντανό πυρήνα κοινωνικής ζωής και πρόσβασης σε βασικά αγαθά.
Ο κ. Αρναούτογλου αναφέρει ως παράδειγμα τους οικισμούς της Κοιλάδας του Αχελώου, των Αγράφων, των Ραδοβιζίων, των Τζουμέρκων, αλλά και πολλά μικρά νησιά, όπου αυτά τα μικρά καταστήματα λειτουργούν ως «βασικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας», κρίσιμες για τη διατήρηση της μόνιμης κατοίκησης. Η εξαφάνισή τους επιταχύνει την εγκατάλειψη και βαθαίνει τις εδαφικές ανισότητες, θέτοντας ζήτημα εφαρμογής της αρχής της εδαφικής συνοχής του άρθρου 174 ΣΛΕΕ.
Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ερώτησης:
Διαβάστε επίσης:
Δολοφονία Λάλα: Βαρύ το κατηγορητήριο για τους 4 συλληφθέντες, ψάχνει τον ηθικό αυτουργό η ΕΛΑΣ
Κιλκίς: Θύμα απάτης άνδρας που πλήρωσε 3.200 ευρώ για αμάξι που δεν παρέλαβε ποτέ
