Το rebranding Τσίπρα στο δρόμο για το νέο φορέα, τα «βαρίδια», το Παλλάς και οι αντιδράσεις ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς
Βασικό συστατικό του τρόπου με τον οποίο επανασυστήνεται στο κοινό ο Αλέξης Τσίπρας, ξεδιπλώνοντας έναν μακρύ σχεδιασμό επανόδου στην πρώτη γραμμή της πολιτικής μέσα από έναν προαναγγελθέντα νέο σχηματισμό, είναι το «ξεκαθάρισμα» λογαριασμών με το παρελθόν.
Ξεκαθάρισμα που ως επί το πλείστον αφορά τα σημερινά κομμάτια του πάλαι ποτέ κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ και τα πρόσωπα που κυριάρχησαν σε αυτόν και σήμερα βρίσκονται στον ΣΥΡΙΖΑ και τη Νέα Αριστερά. Την ίδια ώρα δηλώνει «υπερήφανος» για τα όσα πέτυχαν όλοι μαζί κατά τη διακυβέρνηση 2015 – 2019.
Μεγάλο μέρος του επαναπροσδιορισμού της φυσιογνωμίας του λοιπόν συνίσταται στην απόρριψη των «βαριδίων», στην αποστασιοποίηση από όλο το στελεχικό δυναμικό με το οποίο συμπορεύτηκε και που θεωρεί ότι έφθειρε και τον ίδιο. Υπάρχουν διαβαθμίσεις στον τρόπο που αντιμετωπίζει τις διάφορες κατηγορίες προσώπων. Στο βιβλίο του για παράδειγμα είναι διαφορετική η στάση του απέναντι σε Βαρουφάκη, Κωνσταντοπούλου και Λαφαζάνη, πρόσωπα με τα οποία η ρήξη είναι ολοκληρωτική από τότε και αισθάνεται την ανάγκη να το υπογραμμίσει στον απολογισμό του, διαφορετική απέναντι σε Νίκο Παππά και Παύλο Πολάκη, που τους ασκεί μεν κριτική και τηρεί απαξιωτική στάση, αλλά εν πολλοίς τους προσπερνά ως «φθαρμένους», και διαφορετική απέναντι στην Έφη Αχτσιόγλου – για την οποία ίσως επιφυλάσσει την πιο σκληρή στάση στην «Ιθάκη» – πρόσωπο που διατηρεί υψηλές μετοχές στην πολιτική «πιάτσα» και από το οποίο ο ίδιος δείχνει πως απογοητεύτηκε σε προσωπικό επίπεδο.
Συνδυασμός
Στην εκδήλωση στο Παλλάς πάντως, κι ενώ η κριτική του στην προοδευτική αντιπολίτευση αναπτύσσεται βαθμιαία τον τελευταίο ένα με ενάμιση χρόνο, εμφανίστηκε μάλλον ισοπεδωτικός – όπως προκύπτει και από την αντίδραση Χαρίτση ότι κατατείνει σε λογικές «όλοι ίδιοι είναι». Φάνηκε λοιπόν να κλιμακώνει περαιτέρω, ανεβάζοντας την ένταση αυτής της κριτικής, η οποία συνδυάστηκε με τη σημειολογία του «εξώστη». Σημειωτέον, ο εξώστης από μόνος του δεν ενόχλησε τις ηγεσίες και τα κορυφαία στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς, καθώς αφενός οι περισσότεροι φαίνεται να ήταν ενήμεροι, ενώ προσήλθαν στις θέσεις τους ευδιάθετοι, κάτι που δεν είχε καμία σχέση με την εικόνα τους όταν αποχώρησαν μετά το τέλος της ομιλίας.
Στόχος του Αλέξη Τσίπρα πάντως φαίνεται πως ήταν να κυριαρχήσει το μήνυμα ότι αντικειμενικά «υπερίπταται» των πάντων και πως αυτός ορίζει το παιχνίδι στην νέα εποχή, πορευόμενος μόνος προς το παρόν και θέτοντας σκληρούς όρους για το μέλλον, σε αυτή τη νέα φάση όπου προσπαθεί να κινηθεί «αντισυμβατικά» όπως λένε συνεργάτες του, αναλαμβάνοντας υψηλό ρίσκο.
Πολλώ δε μάλλον που μετά την παραίτησή του, αυτό το μήνυμα, αν και είχε σταλεί με τις πρώτες διαρροές και την συνέντευξη στην «ΕφΣυν», φάνηκε να «θολώνει» από την επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ για σύγκλιση και συνεργασία μαζί του, στάση την οποία έλαβε ουσιαστικά και το ηγετικό κομμάτι της Νέας Αριστεράς.
«Πόνεσε» η «ιδιοτέλεια»
Χωρίς να κατονομάζει και να διαχωρίζει, και παρόντων των ηγεσιών ΣΥΡΙΖΑ και Νέας Αριστεράς, προσωπικοτήτων του ευρύτερου χώρου και κόσμου του ΣΥΡΙΖΑ που είχε καταλάβει την πλατεία του θεάτρου, ο πρώην πρωθυπουργός επιτέθηκε συλλήβδην στην προοδευτική αντιπολίτευση, καταλογίζοντας ουσιαστικά σε ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, κατακερματισμό λόγω ιδιοτέλειας και μικροκομματικών υπολογισμών για το «ποιος θα είναι πρώτος στο χωριό», αδιαφορία και έλλειψη έγνοιας για το αν η σημερινή κυβέρνηση θα κερδίσει μια τρίτη τετραετία.
Όσο για τις προσπάθειες συγκλίσεων, πλέον τις αποδοκιμάζει καθώς όπως είπε η κοινωνία δεν συγκινείται «από πρόχειρες, καθυστερημένες και όψιμες συγκολλήσεις, κινήσεις μικροκομματικής επιβίωσης». Μίλησε δε για «αδρανείς γραφειοκρατίες», τις οποίες ενέταξε ουσιαστικά στο σημερινό πολιτικό σύστημα που κατήγγειλε ως μέρος του προβλήματος, με τον ίδιο να προβάλει την παραίτησή του ως μια προσπάθεια να βγει έξω από αυτό ώστε να καταστεί μέρος της λύσης.
Και κλείνοντας διεμήνυσε πως στο νέο εγχείρημα όλοι θα μπορούν να είναι «συνεπιβάτες», αλλά δεν θα ικανοποιηθεί «η επιθυμία κάποιων να ταξιδεύουν πάντα στην πρώτη θέση». «Από εδώ και στο εξής θα έχουμε προσκλήσεις για όλους αλλά δεν θα έχουμε ρεζερβέ στη πρώτη θέση για κανέναν» κατέληξε, δείχνοντας επιπλέον, ότι χώρος υπάρχει για τα πρόσωπα εκείνα που αποδέχονται τους όρους του και προσέρχονται χωρίς αξιώσεις, και όχι για κόμματα και συλλογικούς σχηματισμούς.
«Ελεγχόμενες» αντιδράσεις
Η παραπάνω στάση, ενόχλησε ηγεσίες και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και της Νέας Αριστεράς που μοιραία μπήκαν στη διαδικασία να υπερασπιστούν τη δική τους πλευρά μέσα από «ελεγχόμενες» δημόσιες αντιδράσεις, προκειμένου να αποφευχθεί εικόνα ρήξης.
Από τον ΣΥΡΙΖΑ υπήρξε μια προσεκτική και ήπια αντίδραση από τον Σωκράτη Φαμελλου ο οποίος ουσιαστικά απέρριψε τα περί «ιδιοτέλειας», ενώ πιο φορτισμένη ήταν η αντίδραση στελεχών όπως ο γραμματέας Στέργιος Καλπάκης, που διαφώνησε με το «τσουβάλιασμα» και τις λογικές ότι όλοι φέρουν την ίδια ευθύνη για τον κατακερματισμό, και ότι είναι ιδιοτελείς. Στο εσωτερικό δε η ενόχληση φαίνεται να είναι μεγάλη, ακόμη και σε «τσιπρικά» στελέχη. Δόθηκε δε η ευκαιρία στον Παύλο Πολάκη που δεν πήγε στην εκδήλωση καθώς όπως είπε διαφωνεί με την παραίτηση Τσίπρα από τον ΣΥΡΙΖΑ (όπως είναι γνωστό την θεωρεί ανταγωνιστική ενέργεια σε αντίθεση με την κεντρική γραμμή) να πετάξει το καρφί πως «στον καθένα κάνουνε αυτά που επιτρέπει να του κάνουνε».
Από την άλλη, ακόμη και ο προσηνής Αλέξης Χαρίτσης, αφήνοντας να περάσει μια μέρα από την εκδήλωση, σε χθεσινή του ανάρτηση, όχι μόνο δεν έκρυψε την ενόχλησή του αλλά φάνηκε να «ανταποδίδει» με κάποια αιχμηρά «καρφιά». Όπως ότι τα επιχειρήματα που υιοθετεί ο Αλέξης Τσίπρας κατατείνουν σε λογικές «όλοι ίδιοι είναι» που πλήγωσαν και τον ΣΥΡΙΖΑ και τον ίδιο, ενώ θρέφουν την «αντιπολιτική». Ή ότι με το να παρουσιάζονται όλοι ως «ανεπαρκείς» αθωώνεται η Δεξιά, και το να παρουσιάζονται όλοι ως «ιδιοτελείς» αθωώνονται και «οι επιλογές των κάθε λογής “μαϊντανών” που στελέχωσαν ψηφοδέλτια και το πληρώσαμε – μαζί με όλη τη λογική της μετατόπισης προς το κέντρο». Προσθέτοντας την προσωπική αιχμή με τη μορφή ερωτήματος, τι θα ψήφιζε σήμερα ο Αλέξης Τσίπρας σε σχέση με τους εξοπλισμούς, αλλά και πως η εκλογική ήττα του 2023 ήταν ο ορισμός της πολιτικής αποτυχίας. Επιπλέον, ο Αλέξης Χαρίτσης υπερασπίστηκε την επιλογή της Νέας Αριστεράς να αποχωρήσει από τον ΣΥΡΙΖΑ, απέναντι στους υπαινιγμούς Τσίπρα ότι αυτό επέτεινε τον κατακερματισμό.
Την παρέμβαση Χαρίτση επικρότησε ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης, επιλέγοντας να σπάσει τη σιωπή του, όπως περίπου είπε ο ίδιος. Μάλιστα υπερθεμάτισε, με την κριτική ότι ο Αλέξης Τσίπρας «βάλλει εναντίον ενός πολιτικού συστήματος, που για το σκέλος που αφορά το προοδευτικό (για να μην πω το αριστερό μόνο) ημισφαίριο είναι ο αρχιτέκτονάς του και έχει την κυριότητά του. Και για τα καλά (που ήταν πολλά) αλλά και για τα κακά (που ήταν καθοριστικά)».
Μένει να φανεί, αν η εσωστρέφεια στο εσωτερικό της αριστεράς μετά το Παλλάς σταματάει εδώ ή θα υπάρξει και συνέχεια, κάτι που μάλλον δε θα ευνοήσει κανέναν.
Διαβάστε επίσης:
Βολές Σακελλαρίδη σε Τσίπρα: «Βάλλει εναντίον ενός συστήματος, του οποίου είναι ο αρχιτέκτοντας»
Κίμπερλι Γκίλφοϊλ από Θεσσαλονίκη: Ζωτικής σημασίας για τις σχέσεις Ελλάδας-ΗΠΑ η Βόρεια Ελλάδα
