Εθνική μπάσκετ: Στη μάχη για το χάλκινο με την απρόβλεπτη Φινλανδία – Η τελευταία ευκαιρία μίας γενιάς, πού θα κριθεί το ματς
Τα έφερε έτσι το φετινό ευρωμπάσκετ των μεγάλων εκπλήξεων, που η επιτυχία από την αποτυχία της εθνικής μας ομάδας μπάσκετ θα κριθεί σε έναν μικρό τελικό.
Η Ελλάδα εξ αρχής δεν ήταν στα μεγάλα φαβορί για το χρυσό, αλλά θα ήταν μέτρια έως κακή παρουσία εάν δεν έμπαινε στην τετράδα – ειδικά όπως ήρθαν οι διασταυρώσεις – και κάζο εάν δεν βρισκόταν στην οκτάδα.
Ο μικρός τελικός (στις 5 το απόγευμα) με την ομάδα έκπληξη της διοργάνωσης, Φινλανδία, μάλλον δεν αφήνει κανένα περιθώριο για άλλο αποτέλεσμα πλην της νίκης και την κατάκτηση του χάλκινου μεταλλίου. Είναι σαν να φτάνει στην πηγή και να μην πιει νερό, μία τυχόν ήττα.
Κι αυτό διότι δεν υπάρχει περιθώριο για παράπονο, αφού διαφορετικά στη διεκδίκηση ενός μεταλλίου θα μπορούσε να έχει απέναντί της ομάδας, που θεωρητικά είναι σαφώς ανώτερες από την απρόβλεπτη και γεμάτη ενέργεια και νεανικό ενθουσιασμό, παρέα του Λάουρι Μάρκανεν.
Ομάδες όπως η Σερβία (το μεγαλύτερο φαβορί για το χρυσό στην αρχή της διοργάνωσης), η Γαλλία, ακόμα και η Σλοβενία ή η Ιταλία, δεν κατάφεραν να πάνε μακριά. Για την παραδοσιακή δύναμη, την Ισπανία, ούτε λόγος, ενώ ισχυρές ομάδες, όπως η Λιθουανία, παρέδωσαν νωρίτερα τα όπλα.
Ο Σπανούλης έδωσε χθες το σύνθημα για το μετάλλιο, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο εμφανίστηκε πεισμωμένος, αν όχι θυμωμένος για την ήττα από την Τουρκία, η έμπειρη φρουρά ξέρει να διαχειρίζεται δύσκολες καταστάσεις, ενώ η ήττα από την Τουρκία έδωσε το χρήσιμο «μάθημα» στο τεχνικό επιτελείο, για το πώς θα αντιμετωπίσει ένα σχέδιο των Φινλανδών για την εξουδετέρωση του Έλληνα σταρ, όπως αυτό που επιστράτευσε, δυστυχώς επιτυχημένα για την εθνική μας, ο Αταμάν.
Τα συν και τα πλην της ομάδα έκπληξη του τουρνουά
Το ζητούμενο στον σημερινό αγώνα είναι η «προσγείωση», ο ρεαλισμός και η ψυχική δύναμη της ομάδας ώστε να προσαρμοστεί στην θεωρητικά δευτερεύουσας σημασίας σπουδαιότητα του ματς, με δεδομένο ότι χάθηκε ο μεγάλος τελικός.
Να μην αφήσει την απογοήτευση να κυριαρχήσει αφενός. Και αφετέρου να αντιληφθεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι η Φινλανδία είναι μία ομάδα με υψηλές προδιαγραφές, έναν ασταμάτητο ηγέτη (Μάρκανεν), παίκτες που δεν «ορρωδούν» και κυρίως ένα σύνολο με αστείρευτη ενέργεια.
Ο έλεγχος του ρυθμού είναι ένα κρίσιμο σημείο όπως πάντα. Αλλά ο Σπανούλης θα κληθεί να αποφασίσει εάν συμφέρει την εθνική να πάει σε γρήγορο τέμπο ή σε αργό.
Η Φινλανδία παίζει εξίσου γρήγορα και αντέχει στην υψηλή ένταση με πολλές κατοχές και ασταμάτητο τρέξιμο.
Εκτελεί τις περισσότερες επιθέσεις σε λιγότερα από 13 δευτερόλεπτα, αρέσκεται στο τρίποντο, με καλή ευστοχία (37%), κυνηγάει κάθε ριμπάουντ, έχει κορμιά που κλείνουν το γήπεδο στον αντίπαλο και δεν τα παρατάει ποτέ.
Επίσης είναι φουριόζα, ενθουσιώδης και το χάλκινο είναι ιστορική πρόκληση, που δίνει έξτρα κίνητρο. Έκανε πολλές υπερβάσεις μέχρι τώρα και λογικό είναι πιστεύει ότι μπορεί να κάνει και άλλη μία.
Το καλό για την εθνική μας είναι ότι η Φινλανδία δεν διαθέτει τα όπλα, που είχε η Τουρκία, για να σταματήσει τον Γιάννη, δεν διαθέτει την εμπειρία της Ελλάδας και εάν δεν της πάει το τρίποντο, είναι ευάλωτη. Ο Μάρκανεν είναι ικανός να βάλει 30+ πόντους, αλλά και πάλι, μόνος του δεν αρκεί.
Η επιτυχία σαν βάλσαμο και η εσωστρέφεια από μία αποτυχία
Η εθνική ομάδα του Βασίλη Σπανούλη δεν απέτυχε ακόμα, όπως πολλοί βιάστηκαν να πουν μετά το ματς με την πιο πλήρη, πιο ταλαντούχα και πιο έτοιμη για μία τέτοια δοκιμασία, Τουρκία.
Σήμερα έχει τη δυνατότητα να πετύχει κάτι που δεν έχει καταφέρει επί 16 χρόνια (μετά το χάλκινο του 2009): Να βρεθεί στο βάθρο της κορυφαίας διοργάνωσης στην Ευρώπη.
Και να θέσει τις βάσεις, με ηρεμία και σχεδιασμό – αν και δεν υπάρχει μεγάλη αισιοδοξία για το τελευταίο – για διακρίσεις στο άμεσο μέλλον.
Το παιχνίδι με την Φινλανδία έχει ακριβώς εκείνη την κομβική σημασία, που ξεπερνά αυτό καθαυτό το μετάλλιο: Εάν η εθνική κερδίσει, θα πάρει ώθηση ώστε με αιχμή τον Γιάννη Αντετοκούνμπο να γίνουν οι αναγκαίες διορθωτικές κινήσεις, να ενταχθούν στην ομάδα χωρίς πίεση πιο νέοι παίκτες και να διαμορφωθεί ψύχραιμα ένα πλάνο για τις αμέσως επόμενες διοργανώσεις, στις οποίες ο σταρ των Μπακς, θα δώσει το παρόν και θα είναι σε υψηλό επίπεδο.
Σε περίπτωση ήττας, θα κλονιστούν όλα: Από την πίστη στον Βασίλη Σπανούλη, στην αποχώρηση πιθανότατα έμπειρων παικτών όπως ο Σλούκας και ο Παπανικολάου, και από την άρον άρον αναζήτηση και επιστράτευση νέων ταλέντων (που δεν υπάρχουν σε πληθώρα είναι η αλήθεια) έως το ερώτημα εάν ο Γιάννης θα είναι διαθέσιμος, για διάφορους λόγους, στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα.
Το χειρότερο: Κινδυνεύει να βυθιστεί σε μία εσωστρέφεια, καθώς είναι φανερό – ήδη πριν από την έναρξη του ευρωμπάσκετ – ότι έχουν γίνει πολλά λάθη και σε πολλά επίπεδα. Κυρίως λάθη που έθεσαν εκτός ομάδας ταλαντούχους και καταξιωμένους παίκτες, απολύτως απαραίτητους με βάση το υλικό που έχει η εθνική.
Διαβάστε επίσης:
Davis Cup: Εύκολα ο Τσιτσιπάς τον Γουίλντ, 1-1 το Ελλάδα- Βραζιλία και όλα θα κριθούν την Κυριακή
Ολυμπιακός – Πανσερραϊκός 5-0: Καταιγιστικοί οι Πειραιώτες με τρομερό Ταρέμι
